Niezwykle ciekawa historia klasztoru i kościoła pod wezwaniem św. Antoniego Padewskiego obwodu witebskiego
Z pozdrowieniem
POEZJA Z MOICH STRON. http://poezja120.pl.tl адказаць
Klasztor i kościół Bernardynów (p.w. Św. Antoniego), przy jakim w latach: 1676-1832 mieszkali bernardyni. Pierwotny drewniany kościół, zbudowany na potrzeby klasztoru staraniem wojewody witebskiego Jana Antoniego Chreptowickiego w 1676 r., jaki uległ spaleniu w czasie działań wojennych w 1708 r.
Po zakończeniu wojen północnych odbudowano kościół i klasztor staraniem wojskiego witebskiego Michała Chotolskiego Szpaka, ale znowu jako drewniany budynek wymagał naprawy, i tak po kolejnym pożarze w 1733 r., dzięki staraniom podkomorzego witebskiego Kazimierza Sakowicza kolejny raz został odnowiony. Dopiero jednak w 1772 r. odbyła się jego konsekracja, liczebność klasztoru w tym czasie to 10 zakonników .
Klasztor bernardyński prowadził przede wszystkim duszpasterstwo wśród katolików i pozyskiwał dla Kościoła protestantów i prawosławnych. Przez pewien czas funkcjonował w jego murach nowicjat prowincji litewskiej (do 1827 r.). W 1832 dokonano kasaty przenosząc pozostałych tu zakonników do innych domów.
W latach 1832-1930 r. kościół obsługiwali kapłani diecezjalni . Początkowo chyba jako filialny, od 1843 r. był parafialnym. Wiadomo że do tej parafia należała kaplice filialna w miejscowości Skuratowo [R-moh-1848], później będzie ich znacznie więcej, m.in.: Gorodnja, Ciechówka, Łużyn, Chociml, Leontów Skuratowo, Sjedce. Natomiast w 1923 r. podawano tylko trzy kaplice, później dołączono także kaplice Leontowo.
адказаць
Przepraszam bardzo, ale kościół bernardynów nosił tytuł św. Antoniego Padewskiego, mozna powiedzieć doktora a le nie św. Antoniego Wielkiegi ten założyciel monastycyzmu nie był tytułem kosciołów franciszkańskich адказаць