Dziekuję bardzo.Byłem tam sorok liet tomu nazad.Nic się nie zmieniło.Na wielkich Błotach Serweczy od strony Wołkałaty jest wysepka gdzie się schroniło kilku chłopaków przed poborem do Armii Czerwonej ale zostali zlikwidowani z działek, tak mówią. адказаць
Na temat dworu w Sitcach informacje w:
Janiny Elirman, W Wilnie i Serwiliszkach. Na Początku XX wieku, w: „Magazyn Polski”, Mińsk Nr 2-3/16-17/1999; s. 77-82. Czytamy tam: „Sitce należały do Babuni Domejkowej po śmierci męża Aleksandra, który był przedostatnim marszałkiem Szlachty Wileńskiej (...), były to duże dobra, składające się właściwie z dwóch majątków: Sitce i Dzierkowszczyzna i kilku folwarków: Wienucino, Jamno i inne (obszar 7.000-8.000 dziesięcin...). Rodzina Domejków pochodziła z Nowogródczyzny, gdzie posiadała Niedźwiadka, Żyburtowszczyzne, Zapole Ignacego Domejki. Sitce miały ogromny obszar leśny i duże jezioro rybne w Dziekowszczyźnie (...), mieszkał tam Leon Domejko.” адказаць
Groby rodziny Domejków są na tzw. cmentarzu Rapiahi nieopodal Sitców choć bliżej wioski o tej pierwszej nazwie. Jak wspomniałem na tym cmentarzu m. in. pochowano zmarłych z rodziny Domejków, właścicieli dworu w Sitco. Napisy na grobach informują: „Ś+p Tadeusz syn Kazimierza Domejko Mleczny Mścisławski Podkomorzy Wilejski ur. 1762 Październik 19 urn. 1838 Apr. 14; s.p Aleksander Domejko Marszałek Szlachty Guberni Wileńskiej tajny Radca Kawaler Wielu Orderów i Orła Białego ur. 7 -września 1804 zm. 28 -września 1878 [niżej: Przywiązany brat i żona ten pomnik postawili. Pokój Jego Duszy]; ś+p z Brochockich Marszałkowa Zofia Domejkowa zm. dn. 12.X. 1844 R w -wieku lat 85. Pokój Jej Duszy" адказаць