> Віцебская вобласць > Докшыцкі раён > вёска Гняздзілава (Двор) > Сядзібны дом Козелаў-Паклеўскіх
Гняздзілава (Двор). Сядзібны дом Козелаў-Паклеўскіх
Гняздзілава (Двор). Сядзібны дом Козелаў-Паклеўскіх

Сядзібны дом Козелаў-Паклеўскіх | Гняздзілава (Двор)

Не існуе
Уладальнік: Козел-Паклеўскія, Слатвінскія
Год пабудовы (перабудовы): XIX
Страчаны: > 1939
Каардынаты:
54° 48'36.87"N, 27° 44'13.08"E

Фотагалерэі

Сядзіба Гняздзілава

Паводле "Слоўніка геаграфічнага" (т.3. Варшава, 1882) вёска Гняздзілава належала спачатку роду Рудамінаў, потым кармэлітам босым з Глыбокага. Якім чынам вёску ў 19 ст. набыў род Козелаў-Паклеўскіх невядома. Вядома толькі, што Вільгельміна Козел-Паклеўская, калі выходзіла замуж за Юзафа Слатвінскага з Раванічаў, далучыла вёску і сядзібу Гняздзілаў да маёмасці мужа. Апошнім уладальнікам сядзібы да 1939 г. быў іхні сын Міраслаў Слатвінскі. Пасля прыходу бальшавікоў яго арыштавалі, вывезлі ў глыб Расеі, дзе ён і загінуў.

Сядзібны дом у Гняздзілаве

Сядзібны дом у Гняздзілаве (не захаваўся)Фота: 1894

Хто збудаваў існуючы да Другой сусветнай вайны мураваны двор невядома. Верагодна сядзіба была закладзена на пачатку 19 ст., і пазней была перабудавана. Стары сядзібны дом быў параўнальна невялікі, але прыгожы. Паркавы фасад будынка меў мураваную тэрасу, на якую выходзілі 3 портэфенетры. Мелася тэраса з балюстрадай на паркавым фасадзе. Пазней да яго прыбудоўваюцца бакавыя аб'ёмы з трохскатнымі дахамі, а да параднага фасада — плоскі аб'ём-тамбур, завершаны трохвугольным шчытом.

Паркавы фасад, фрагмент

Паркавы фасад, фрагментФота: каля 1930 г.

Параўнальна вялікі палац, вядомы па фотаздымку 1894 г., заняў дамінуючае становішча ў сядзібе і быў апаясаны прыгожым вянком пасаджанага вечназялёнага самшыта. У палацы было некалькі рэпрэзентатыўных пакояў з прыгожым малюнкам паркету, белымі кафельнымі печамі, стыльнай мэбляй.

Тэраса з балюстрадай

На тэрасе паркавага фасадуФота: каля 1930 г.

Асабліва выдзяляліся галоўны хол, сталовая з дубовай абшыўкай сцен да вышыні 1,5 м з круглым вялізным сталом і крэсламі, абітымі скураю, партрэтная зала, у якой меўся збор фамільных партрэтаў, у асноўным копій партрэтаў роду апошніх уладальнікаў Слатвінскіх. З боку парку быў вялікі салон з камінам, абстаўлены мэбляй у стылі Людовіка XV, абітай адамаскам. Да яго прылягаў меншы па памерах зялёны салон, абстаўлены мэбляй з магоніевага дрэва. Ён меў канапку незвычайнай формы (S-падобную) і фартэпіяна. Дом не захаваўся. На яго месцы зараз пабудаваны сушыльны ток.

Літ.:
Roman Aftanazy
Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Tom 1
Wrocław, 1991
А.Т. Федарук
Памяць. Докшыцкі раён
Мінск, Беларуская Энцыклапедыя, 2004

Паведамленні