Выбраныя здымкі
Шпіталь Сёстраў Міласэрнасці ў Асвеі Фота © К. Шастоўскі |
Фота © К. Шастоўскі |
Фота © К. Шастоўскі |
Адпаведна каралеўскаму дазволу ад 24.2.1585 г. Іван Кішка аддаў Асвею полацкім езуітам, якія заснавалі тут кляштар і адкрылі школу. Вялікі мураваны храм быў узведзены ў 1782 г. па фундацыі менскага ваяводы Яна Аўгуста Гільзена (па іншых звестках — графам Аўгустам Броель-Плятэрам і Канстанцыі з Гільзенаў, якія заснаваў тут кляштар місіянераў). Уваходзіў у палацава-паркавы ансамбль Гільзенаў 18 ст. (з 1781 Шадурскіх). Адлюстраваны на малюнку Н. Орды 1875—76 гг. Касьцёл знішчаны камуністамі ў 1937 г.
Архітэктура манументальнага будынка была вырашана ў стылі барока. Плоскасны галоўны фасад быў завершаны фігурным франтонам з бакавымі валютамі і крапаваны пілястрамі. Асноўны аб'ём храма быў перакрыжаваны трансептам. Скляпенні нефа былі пакрыты роспісам. Стукавы алтар меў абраз св. Вінцэнта. Пад храмам знаходзіліся пахаванні фундатараў касцёла і ўладальнікаў мястэчка. У вугле мураванай аркаднай агароджы стаяла чацверыковая шатровая званіца. Захаваліся падмуркі і крыпта храма.
Пры кляштары у сярэдзіне 18 ст. быў пабудаваны шпіталь. У 1928—29 гг. савецкімі ўладамі будынак прыстасаваны пад адміністрацыйную ўстанову. Пасля вайны тут была размешчана бальніца. Цяпер будынак стаіць занядбаны.
Будынак П-падобны ў плане, аднапавярховы з паўпадваламі ў бакавых частках. У сярэдняй частцы пакоі размешчаны абапал калідора, у бакавых — па адзін бок. Пачатковая планіроўка захавалася толькі ў левым, усходнім крыле. У пакоях столі плоскія, калідор перакрыты цыліндрычным скляпеннем з распалубкамі. Усе сцены аднолькавай таўшчыні (71 см). У паўпадвальным паверсе размяшчалася кухня. Сцены яе прарэзаны лучковымі вокнамі, памяшканні перакрыты цыліндрычнымі скляпеннямі. Будынак шпіталя — помнік архітэктуры з элементамі стылю барока.
Архітэктура манументальнага будынка была вырашана ў стылі барока. Плоскасны галоўны фасад быў завершаны фігурным франтонам з бакавымі валютамі і крапаваны пілястрамі. Асноўны аб'ём храма быў перакрыжаваны трансептам. Скляпенні нефа былі пакрыты роспісам. Стукавы алтар меў абраз св. Вінцэнта. Пад храмам знаходзіліся пахаванні фундатараў касцёла і ўладальнікаў мястэчка. У вугле мураванай аркаднай агароджы стаяла чацверыковая шатровая званіца. Захаваліся падмуркі і крыпта храма.
Пры кляштары у сярэдзіне 18 ст. быў пабудаваны шпіталь. У 1928—29 гг. савецкімі ўладамі будынак прыстасаваны пад адміністрацыйную ўстанову. Пасля вайны тут была размешчана бальніца. Цяпер будынак стаіць занядбаны.
Будынак П-падобны ў плане, аднапавярховы з паўпадваламі ў бакавых частках. У сярэдняй частцы пакоі размешчаны абапал калідора, у бакавых — па адзін бок. Пачатковая планіроўка захавалася толькі ў левым, усходнім крыле. У пакоях столі плоскія, калідор перакрыты цыліндрычным скляпеннем з распалубкамі. Усе сцены аднолькавай таўшчыні (71 см). У паўпадвальным паверсе размяшчалася кухня. Сцены яе прарэзаны лучковымі вокнамі, памяшканні перакрыты цыліндрычнымі скляпеннямі. Будынак шпіталя — помнік архітэктуры з элементамі стылю барока.
Крыніца:
А.М. Кулагін
Каталіцкія храмы на Беларусі
Мінск, Беларуская Энцыклапедыя, 2000
У.В. Алісейчык
Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі. Віцебская вобласць
Мінск, Беларуская Энцыклапедыя, 1986