Выбраныя здымкі
У пачатку XX ст. узведзены парафіяльны касцёл Святой Троіцы ў вёсцы Плюсы. Да гэтага тут існаваў невялікі філіяльны храм Браслаўскай парафіі, заснаваны ў 1770 годзе і капітальна адрамантаваны ў 1860 г. Паводле некаторых звестак, ён быў мураваным.
Па тэхніцы будаўніцтва і па знешнім выглядзе цяперашні касцёл падобны на іказненскі. Аднак ёсць і істотныя адрозненні. Касцёл меншы па памерах: 33,5 х 18,8 х 34м., адсутнічае трансепт, апсіда гранёная, а не паўцыркульная, як у іказненскім храме. Сцены галоўнага фасада і вежаў аздоблены двухграннымі шчытамі. Галоўны ўвоход вырашаны ў выглядзе партала з цэглы, над якім прарэзана пяць арачных аконных праёмаў, яшчэ вышэй размешчана акно-ружа. У аздабленні будынка ўжыты лапаткі, аркатура, нішы, контрфорсы, карнізныя паясы. Аднак у цэлым дэкор касцёла стрыманы.
Падчас Другой сусветнай вайны непадалёк ад Плюсаў праходзіла лінія фронту, і адна з вежаў касцёла вельмі пацярпела. Пасля вайны ўлада не захацела вяртаць касцёл вернікам і арганізавала ў ім школу, а потым краму. Толькі ў 1989 годзе храм вярнулі каталікам Плюсаў, і на іх жа сродкі адрамантаваны ў 1990-я.
У парафіі Плюсы на пачатку XX ст. працавалі наступныя капланы: кс. Малахоўскі, кс. Казімір Сяндоўскі, кс. Пётр Вацякунас (пахаваны на мясцовых могілках), кс. Ігнат Мантвіла, кс. Станіслаў Мажэйка, кс. Ян Жук, кс. Казімір Радзішэўскі і кс. Францішак Більша, арыштаваны камуністычнымі ўладамі.
Па тэхніцы будаўніцтва і па знешнім выглядзе цяперашні касцёл падобны на іказненскі. Аднак ёсць і істотныя адрозненні. Касцёл меншы па памерах: 33,5 х 18,8 х 34м., адсутнічае трансепт, апсіда гранёная, а не паўцыркульная, як у іказненскім храме. Сцены галоўнага фасада і вежаў аздоблены двухграннымі шчытамі. Галоўны ўвоход вырашаны ў выглядзе партала з цэглы, над якім прарэзана пяць арачных аконных праёмаў, яшчэ вышэй размешчана акно-ружа. У аздабленні будынка ўжыты лапаткі, аркатура, нішы, контрфорсы, карнізныя паясы. Аднак у цэлым дэкор касцёла стрыманы.
Падчас Другой сусветнай вайны непадалёк ад Плюсаў праходзіла лінія фронту, і адна з вежаў касцёла вельмі пацярпела. Пасля вайны ўлада не захацела вяртаць касцёл вернікам і арганізавала ў ім школу, а потым краму. Толькі ў 1989 годзе храм вярнулі каталікам Плюсаў, і на іх жа сродкі адрамантаваны ў 1990-я.
У парафіі Плюсы на пачатку XX ст. працавалі наступныя капланы: кс. Малахоўскі, кс. Казімір Сяндоўскі, кс. Пётр Вацякунас (пахаваны на мясцовых могілках), кс. Ігнат Мантвіла, кс. Станіслаў Мажэйка, кс. Ян Жук, кс. Казімір Радзішэўскі і кс. Францішак Більша, арыштаваны камуністычнымі ўладамі.
Алесь Мінін