Гісторыя Гародны
Гародна, ў першай палове XVIII ст. быў спадчыннай уласнасцю княгіні Саламеі Радзівіл з Сапегаў. У 1762 г. яна падаравала яго стрыечнаму унуку Людвіку Скумін-Тышкевічу (памёр у 1809 г.), жанатаму на княгіні Канстанцыіі Панятоўскай (1759-1830). Кароль Станіслаў Аўгуст у Літве вырашыў абаперціся на Тышкевічаў. Адну з сваіх пляменніц, дачку кн. Казіміра Панятоўскага, кароннага падкаморыя, выдаў замуж за Людвіка Тышкевіча, для другой, Тэрэзы, дачкі Андрэя Панятоўскага, Аўстрыйскага фельдмаршала, выбраў Вінцэнта Тышкевіча, літоўскага ардынарыя. Людвік Тышкевіч, паслядоўна займаючы пасад віленскага цівуна, пісара вялікага літоўскага, гетмана польнага літоўскага, падскарбія вялікага літоўскага, а пасля падзелу краіны: губернскага маршалка “действительного статского советника” паступова пашыраў свае ўладанні вакол Гародна, набыўшы Перавозы і Забалаць з фальваркамі. Таксама былі пажалаваны яму каралём староства Эйшыскае, Васілішскае, Каняўскае, Радунскае і інш. Цэнтрам сваёй рэзідэнцыі ён выбраў Гародна. Ягоная зямельная маёмасць, падзеленая на дзве вялікія зоны, складалася з 65 вёсак. Добры гаспадар – ён трымаў свае маёнткі на высокім гаспадарчым узроўні.Пасля смерці Людвіка Скумін-Тышкевіча ўвесь гэты вялікі маёнтак атрымала ў спадчыну ягоная адзіная дачка Ганна (1779-1867). Яна была замужам за Аляксандрам Патоцкім, а потым за Станіславам Дуніным-Вансоўскім. Тастаментам ад 1867 г. перапісала Гародна сыну ад першага шлюбу М. Патоцкаму (1812-1879) пасля смерці якога, ўсё перайшло ў спадчыну ў 1880 г. графу Аўгусту Патоцкаму. На прыканцы ХІХ ст. А. Патоцкі прадаў Гародна рускаму генералу Асатураву, ад якога маёнтак перайшоў да графа Ігнаццева, ад яго ў 1908 г. - да генерала Кандратовіча. У той час маёнтак складаўся з 23200 дзесяцін зямлі і 15 фальваркаў, але Кандратовічы купілі толькі ягоную частку з Гароднам (500 га зямлі і лес).
Генерал і будучы міністр Беларускай Народнай Рэспублікі Кіпрыян Кандратовіч пасяліўся ў Гародненскай сядзібе разам з дачкой Верай і жонкай Адай адразу пасля пераводу ў Варшаўскую акругу. Пасля смерці генерала 31 кастрычніка 1932 г. маёнткам валодала Ада Кандратовіч.
17 верасня 1939 г. Ада Кандратовіч вымушана была з’ехаць праз Летуву ў Англію. У 1997 г. ейны ўнук прыязджаў на Беларусь і перазахаваў труну генерала на новых могілках у Воранава. А урну з рэштай праху сваёй маткі, якая пражыла лепшыя гады маладосці ў маёнтку Гародна, пахаваў у прыгожым кутку парка, каля былой альтанкі, на крыжы напісана "Вера Киприяновна Рейнер (Кондратович) 1912-1988".
Пасля 2-й сусветнай вайны Гародна злілося с суседняй вёскай і зараз пазначана на мапах як Пагародна.
Крыніца:
Лаўрэш ЛеанідМіністр БНР, генерал Кіпрыян (Цыпрыян) Кандратовіч
http://lida.hrodna.by/book/kondratovicz/index1.html