> okręg wileński > gmina rejonowa Wilno > miasto Wilno > Kościół Św. Anny
Wilno. Kościół Św. Anny
Wilno. Kościół Św. Anny

Kościół Św. Anny | Wilno

Rok budowy (przebudowy): <1398(1), 1501(2), 1581(2), 1613
Współrzędne geograficzne:
54° 40'59.34"N, 25° 17'35.67"E

Albumy zdjęć

Wybrane zdjęcia

Wilno. Kościół Św. Anny

Widok kościołów Bernardyńskiego i Św. Anny Foto © Władysław Zajączkowski |

Wilno. Kościół Św. Anny

Wnętrze Foto © Èâàí Áàé |

Wilno. Kościół Św. Anny

Kościół Św. Anny Foto © Ê. Øàñòî¢ñê³ |

Kościół św. Anny w Wilnie

Kościół św. Anny jest jedną z niewielu budowli sakralnych w stylu gotyckim na Litwie (chrystianizacja w 1386 roku). Wzniesiony w 1502 roku przez architekta Jagiellonów, Benedykta Rejta w stylu płomienistego gotyku. W roku 1874 obok kościoła dobudowano niezbyt udaną, neogotycką dzwonnicę według projektu Mikołaja Czagina. Z niej wejście na „Scala Christi” w barokowej kaplicy kościoła Bernardynów. W latach 1902-04 kościół był odrestaurowany przez architekta Dziekońskiego; przywrócono boczne ostrołukowe arkady portalu i na nowo wykonano sklepienie gwiaździste. W latach 60-tych XX wieku wzmocniono fasadę.

Kościół św. Anny jest na terenie Europy Środkowej unikalnym obiektem gotyku płomienistego wykonanego całkowicie z cegły. Wspaniały, silnie profilowany podział pionowy powierzchni z feerią wymyślnych, przenikających się łuków, o rytmicznej i harmonijnej elegancji. Fasadę wieńczą ażurowe wieżyczki z pinaklami i metalowymi krzyżami. Boczne fasady i apsydę zdobią wysokie, ostrołukowe, arkadowe okna. Przypory zwieńczone są pinaklami. Wnętrze jest całkowicie zrekonstruowane w XX wieku. Wyposażone w trzy barokowe ołtarze.

A.O.
Na podstawie:
Juliusz Kłos
„Wilno, Przewodnik Krajoznawczy”,
Wyd. Oddziału Wileńskiego Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, Wilno 1923
Tomas Venclova,
„Wilno”, R. Paknio Leidykla, Wilno, 2001, 2002
Praca Zbiorowa,
„Sztuka gotyku” Wyd, Konemann 2000