> okręg wileński > gmina rejonowa Wilno > miasto Wilno > Kościół Św. Stefana
Wilno. Kościół Św. Stefana
Wilno. Kościół Św. Stefana

Kościół Św. Stefana | Wilno

Rok budowy (przebudowy): 1600-12 (1), 1801-06 (1)
Współrzędne geograficzne:
54° 40'9.40"N, 25° 16'34.98"E

Albumy zdjęć

Wybrane zdjęcia

Wilno. Kościół Św. Stefana

Fasada południowa i apsyda Foto © Ê. Øàñòî¢ñê³ |

Wilno. Kościół Św. Stefana

Kościół Św. Stefana, fasada południowa (Tygodnik Ilustrowany, 1863) Foto © Ê. Øàñòî¢ñê³ |

Wilno. Kościół Św. Stefana

Kościół Św. Stefana w Wilnie. Widok ze wschodu Foto © Ê. Øàñòî¢ñê³ |

Kościół św. Stefana w Wilnie

Założony w 1600 roku staraniem ks. Szymona Wysockiego, jezuity. Przy kościele znajdował się klasztor i szpital św. Łazarza; na pobliskim cmentarzu grzebano ofiary zarazy i klęski głodu. W roku 1715 kościół i klasztor przejął opiekujący się chorymi zakon św. Rocha, w 1752 – siostry mariawitki. W 1794 roku został poważnie zniszczony wskutek pożaru w czasie bombardowania Wilna przez wojska moskiewskie. W latach 1801-06 wyremontowany pod kierunkiem architekta Pietro Rossi.

Klasztor został zamknięty w 1864 roku i był wykorzystywany w dalszych latach na cele świeckie. Kościół w okresie międzywojennym był czynny, po wojnie zamknięty. W latach 1975-76 odrestaurowano fasadę kościoła, lecz pozostał zamknięty i do dziś nie jest czynny. Cmentarz, na którym spoczął słynny wileński architekt, Wawrzyniec Gucewicz (1753-98), zamieniono w latach powojennych w plac składowy materiałów budowlanych.

Kościół zbudowany na obrzeżu miasta w latach 1600-12, w stylu późnego renesansu przechodzącego we wczesny barok. Bardzo skromny i nieozdobny; wyróżnia go konstrukcja wnętrza – posiada oprócz nawy głównej jedną tylko nawę boczną – południową. Na fasadzie południowej znajduje się tablica upamiętniająca Wawrzyńca Gucewicza.

A.O.
Na podstawie:
Juliusz Kłos
„Wilno, Przewodnik Krajoznawczy”,
Wyd. Oddziału Wileńskiego Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, Wilno 1923
Tomas Venclova,
„Wilno”, R. Paknio Leidykla, Wilno, 2001, 2002