Wybrane zdjęcia
Kościół Św. Trójcy w Wysokim Litewskim Foto © Ìàðøàë Çóêoff | Data wykonania: 02/12/2006
Tak pięknie wyglądał kościół Św. Trójcy w Wysokim Litewskim przed II wojną światową. Fot. 1936 r. (Z archiwum rodziny Rothów) Foto © Piotr Jaczynowski-Roth | Data wykonania: 02/12/2006
Wnętrze. Cały wystrój i wyposażenie zginęło w czasach radzieckich podczas przebudowy kościoła na pałac sportu Foto © Ê. Øàñòî¢ñê³ | Data wykonania: 02/12/2006
Kościół katolicki pod wezwaniem Świętej Trójcy
Bagnista dolina Pulwy oddziela dawną rezydencję Sapiehów i Potockich od reszty miasta. Jego najcenniejszym zabytkiem jest kościół Św. Trójcy fundacji Andrzeja Woyny, zbudowany w 1608 roku.Jest to budowla na planie prostokąta, o fasadzie zaakcentowanej czterokolumnowym portykiem, pierwotnie flankowanym przez dwie wysokie wieże.
Był to niegdyś jeden z najwspanialej wyposażonych kościołów na Polesiu. Tak pisał o nim autor hasła w „Słowniku geograficznym”: ”Stan obecny świątyni świadczy, iż od wieków opiekowali się nią możni właściciele. Ściany zawieszone obrazami pierwszorzędnych malarzy krajowych i zagranicznych, pochodzących w większej części z galeryi pałacowej” Wśród obrazów były między innymi: Portret fundatora Andrzeja Woyny, portrety Sapiehów i biskupów sufraganów brzeskich oraz liczne płótna o treści religijnej. Artystycznej roboty były elementy wystroju i wyposażenia kościoła, w obszernej zakrystii przechowywano cenne sprzęty i aparaty kościelne.
W 1767 roku Aleksander Michał Sapieha ufundował rodzinną kaplicę grobową, w której złożono serce jego ukochanego brata, Michała Ksawerego (1735-66). W 1845 roku została ona przebudowana w stylu neogotyckim.
Wyposażenie świątyni zachowało się do II wojny światowej. Zdewastowany podczas wojny kościół przebudowano w końcu lat czterdziestych na halę sportową (rozebrano wtedy wieże), później mieścił się w nim dom kultury i dyskoteka.
Zwrócono go wiernym w 1990 roku, obecnie trwa remont. Nie pozostało nic z pierwotnego wystroju, całkowitemu zniszczeniu uległa kaplica i groby Sapiehów.
Grzegorz Rąkowski
”Czar Polesia”, Rewasz, Pruszków 2001
(A.O.)