Kościół ŚŚ. App. Piotra i Pawła i klasztor Bernardynów | Iwie

Więcej zdjęć (60) >>

Kościół pod wezwaniem Świętych Piotra i Pawła i klasztor bernardynów

Kościół został wzniesiony w XV wieku. W 1631 roku wojewoda mścisławski Mikołaj Kiszka fundował przy świątyni klasztor bernardynów. Kościół zniszczony w 1856 roku, w 1760 roku przebudowany w stylu barokowym, był nieprzerwanie czynny.

Jest to świątynia wzniesiona na planie prostokąta, trójnawowa, z niskim trójbocznie zamkniętym prezbiterium o narożach wzmocnionych szkarpami. Późnobarokowa fasada podzielona jest gzymsem na dwie kondygnacje.

Dolna, o skromnym wystroju, ozdobiona jest pilastrami i łukowatym portalem wejściowym. Znacznie bogatszy wystrój ma kondygnacja górna z parawanowym szczytem flankowanym przez dwie smukłe, czworoboczne, dwukondygnacyjne wieże, wzniesione w stylu baroku wileńskiego podczas przebudowy w 1760 roku.

Ścięte naroża wież, nakrytych barokowymi hełmami, zdobią wąskie pilastry; ściany przebite są przez wysokie, wąskie, półkoliście zamknięte otwory i ozdobione profilowanymi krzywolinijnymi gzymsami. Z boku kościoła znajduje się kaplica dobudowana w XIX wieku.

Nawy i prezbiterium nakryte są sklepieniami krzyżowymi. W wyposażeniu świątyni znajduje się 6 cennych ołtarzy z drugiej połowy XVIII wieku.

Obok znajdują się zabudowania klasztoru wzniesione około 1633 roku. Były one zniszczone, podobnie jak kościół, podczas wojny polsko-moskiewskiej w 1656 roku. W 1858 roku klasztor został skasowany. Zachowało się zachodnie i część wschodniego skrzydła korpusu klasztornego. Ściany zdobią pilastry i gzyms. We wnętrzach zachował się cenny XVII wieczny piec z terakotowymi kaflami ozdobionymi roślinnymi i geometrycznymi ornamentami.

Grzegorz Rąkowski
„Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi”, Burchard Edition, Warszawa 1997
(A.O.)