Park dworski Horwattów | Barbarów

Więcej zdjęć (17) >>

Pozostałości dawnego majątku Horwattów

Teren dawnego majątku Horwattów zajmuje obecnie szkoła. Przy drodze od strony wsi granice obszaru dworskiego wskazuje empirowa brama o dwóch słupach zwieńczonych dekoracyjnymi wazonami. Na słupach tych wiszą resztki misternie kutych wrót. Dalej wiedzie przerzedzona lipowa aleja, kończąca się przy kamiennym moście o dwóch arkadach, przerzuconym przez suchą dziś dolinę niewielkiego strumienia.

Dalej wchodzimy na rozległy dziedziniec szkolny. Jego wschodnią stronę zajmował zbudowany przez Ignacego Horwatta klasycystyczny pałac z portykiem kolumnowym, pełen cennych pamiątek rodzinnych i dzieł sztuki. Został on rozgrabiony w latach 1918-20 i prawdopodobnie już wówczas zniknął z powierzchni ziemi.

Dziś na jego miejscu znajduje się spore rumowisko porośnięte drzewami i krzewami. Za nim ciągnie się fragment dawnego parku ze starymi drzewami, sięgający odnogi Prypeci.

Jedynym budynkiem przy dawnym pałacowym dziedzińcu, którego część zajmowały niegdyś słynne ogrody cieplarniane, jest szkoła, którą urządzono w przebudowanej stajni.

Z zespołu rezydencji Horwattów ocalała ponadto stojąca przy szosie, już poza ogrodzeniem, klasycystyczna oficyna (dom ekonoma) z kolumnowym portykiem, obecnie opuszczona i zdewastowana, z zawalonym dachem.

Na północ od niej, wąskim pasem wzdłuż skarpy opadającej ku płytkiemu starorzeczu Prypeci, ciągnie się druga część dworskiego parku, o powierzchni 5 ha. Ładnie prezentuje się stąd dolina rzeki i odległy o kilka kilometrów klasztor jezuitów w Jurewiczach.

W parku znajdują się resztki XIX wiecznej kaplicy grobowej. Na otaczającym ją cmentarzu zachował się nagrobek jednego z oficjalistów dworskich.

Grzegorz Rąkowski
„Czar Polesia”, Rewasz, Pruszków 2001
(A.O.)