Historia Budsława
Dawne miasteczko, obecnie wieś na Białorusi w rejonie (powiecie) miadziolskim, 150 km na północ od Mińska.Leży na wysokości 172 m nad poziomem morza, nad rzeką Serwecz (dopływem Wilii). Liczyło 626 mieszkańców pod koniec lat 20 XX w.
W odległości 3 km od wsi znajduje się stacja kolejowa linii Królewszczyzna - Mołodeczno. Wieś znana jest z barokowej bazyliki pobernardyńskiej i cudownego obrazu Matki Boskiej Budsławskiej.
Od 1795 roku został Budsław włączony do zaboru rosyjskiego. W okresie międzywojennym w granicach Polski, w ówczesnym powiecie wilejskim województwa wileńskiego, i był siedzibą wiejskiej gminy Budsław. Od września 1939-1941 roku miasteczko znalazło się pod okupacją sowiecką, a później od 1941-1944 roku pod okupacją niemiecką. Do 17 września 1939 roku miasteczko było miejscowością macierzystą dla garnizonu Batalionu KOP "Budsław". W latach 1945-1991 Budsław znajdował się w Białoruskiej SRR a od 1991 roku w Białorusi.
Wikipedia, wolna encyklopedia
(A.O.)
Budsław
Kościół Wniebowzięcia NMP Obraz Matki Boskiej Budsławskiej
XVI-wieczny cudowny obraz Matki Boskiej Budsławskiej
Kościół Wniebowzięcia NMP Ołtarz w kaplicy Św. Barbary
Barokowy ołtarz z połowy XVII wieku w kaplicy Św. Barbary (dawny kościół bernardyński wzniesiony w latach 1633-43, włączony do obecnego jako kaplica)
Budsław
Budsław — Dwór Oskierków (XVIII) Dwór Oskierków w Budsławiu, fot. 20-lecie międzywojenne Foto © Jacek Czentorycki