Bobrujsk - zabytki | zdjęcia

Historia Bobrujska

Miasto w środkowej części Białorusi, w obwodzie mohylewskim, około 130 km na południowy wschód od Mińska, nad Berezyną.
Liczba ludności: - 226 900 (2004)
Gęstość zaludnienia: - 3437,87/km²
Powierzchnia: - 66 km²
Przemysł: - drzewny, maszynowy i chemiczny (w tym gumowy- produkcja opon)
Uzdrowisko balneologiczne

Pierwsza wzmianka historyczna o Bobrujsku pochodzi z pierwszej połowy XIV wieku. Od połowy XIV wieku znajduje się w Wielkim Księstwie Litewskim, od 1793 w zaborze rosyjskim. W latach 1919-1991 miasto należało do Białoruskiej SRR, od 1991 jest częścią Białorusi.

W XVI wieku był tu drewniany zamek - siedziba starosty królewskiego. W latach 1502-03 zniszczony przez Tatarów. W 1623 roku wojewoda parnawski i starosta bobrujski, Piotr Stanisław Tryzna (zm. 1633 roku) sprowadził jezuitów z Nieświeża i na prośbę syna Piotra Kazimierza, wybudował kościół jezuicki pod wezwaniem Św. Piotra Apostoła, gdzie sprawowali msze m.in. księża: Jakub Rożnowolski, Rafał Kłosowski (późniejszy rektor kolegium w Nieświeżu przed 1660 rokiem), Michał Kreczmar, Jan Pieńkowski (zm. w 1633 roku), Stefan Żaboklicki, zbiegowie ze Smoleńska; ks. Jakub Berent (późniejszy rektor w Wilnie w latach 1647-52, zm. w 1652 roku) i Stanisław Olszewski; a w latach 1630-1633, mianowany przełożony, kaznodzieja i spowiednik - św. Andrzej Bobola oraz po nim przełożony Marcin Rydzewski.

Starostwo bobrujskie przypadało w udziałach żonie Władysława IV Cecylii Renacie, która ustąpiła czynsz miejscowym jezuitom.

W roku 1648 Bobrujsk został opanowany przez kozaków Poddubickiego, i dopiero w 1649 roku odbił zamek Janusz Radziwiłł. Pod koniec XVII wieku zamek był w ruinie. Na jego miejscu w latach 1807-36 wybudowano twierdzę. W 1812 roku była bezskutecznie oblegana przez wojska napoleońskie.

W 1918 roku Bobrujsk był miejscem koncentracji polskich wojsk pod dowództwem gen. Józefa Dowbora-Muśnickiego. W sierpniu 1919 roku twierdza i miasto zajęte zostało przez polskie wojska, z użyciem czołgów (po raz pierwszy użytych w tej wojnie).

W okolicach miasta w październiku 1919 roku toczyły się walki z bolszewikami i rozbito rosyjski kontratak, biorąc do niewoli 1500 jeńców.

W latach 1941-1944 Bobrujsk był pod okupacją niemiecką i został zdobyty przez Armię Czerwoną 29 czerwca 1944 roku. W latach 1941-1942 Niemcy urządzili w twierdzy obóz śmierci dla jeńców rosyjskich (zginęło ich około 40 tysięcy).

Wikipedia, wolna encyklopedia
(A.O.)