W 1500 roku gościł na zamku w Dryświatach późniejszy król Polski Aleksander Jagiellończyk z żoną Heleną.
moi rodzice brali ślub w tym kościele ceremonię prowadził ksiądz
godlewski czy mógłbym się dowiedzieć więcej otym kościele może jest strona internetowa z poważaniem a.kondratowicz
Dryświaty (Дрысвяты) - parafia p.w. Św. Piotra i Pawła [rej. Brasław]
1514-1849 – diecezja wileńska
1514 - budowa drewnianego kościoła p.w. Najśw. Maryi Panny (fundator król Zygmunt Stary – 06.02.1514).
1593 – budowa kościoła
1611 – przebudowa świątyni.
1669 – parafia w dekanacie Brasławskim (wg synodu Sapiehy).
1673 – podatek „podymne” od dochodów parafii płacono z 22 domów.
1674-1675 – ks. Mikołaj HERMANOWICZ (p)
1675 – wizytator zapisał: „kościół drewniany, piękny”. Filią była kaplica w Smołwach.
1725-1743 – ks. RUDOMINA
1725 – budowa nowej świątyni p.w. Św. Apostołów Piotra i Pawła, wg innych przebudowa przez ks. Rudominę.
1743 – pomalowanie wnętrza świątyni.
1744 – parafia w dekanacie bracławskim z filiami w miejscowościach Gajdy i Rymszany. Na jej terenie znalazły się miejscowości: Dryświaty, Kudzie n Dryświacicą, Staniance, Czepukany, Jenełańce, Maguny, Laudzie, Iliszki, Wiszniow, Kiemerczy, Szaszki, Paszewicze, Miałka, Misztołcie, Tylża Karczma, Skirna, Wiazy, Misiunce, Gebuśki, Skorobohaci, Krywasele, Mikołaiuncy, Anisimowicze, Antosicie, Wiazy, Niezany, Zwirynie, Girczany, Iłgaycie, Niekrasze, Mesoiedy, Tołoczki, Rymaszany, Trabsze, Hołowacze.
1777 – w parafialnej szkole uczy się 12 dzieci.
1781 – parafia w dekanacie Brasławskim liczy 4892 kat., w szkole uczy się 15 uczniów, rok później 19 uczniów
1790-1791 – ks. Teofil WYRZNIN (p), 1790-1791 – ks. Teofil Grażewski (c).
1794 – ks. JANOWICZ
1830 – budowa murowanej kaplicy cmentarnej p.w. Św. Jana (fundator Kozełło)
1835-1836 – Ks. Józef BORTKIEWICZ (v-p)
1849-1924 – diecezja żmudzka
1863 – ks. Józef LEGIEJKO
1866-1868 – ks. Franciszek ŁUKASZEWICZ (p)
1868 – parafia liczy 3630 kat., filie Rymszany, Gajdy, kaplica: Lusniew.
1872-1885 – ks. Daniel ŻYRGULEWICZ (p), wikary: vacat, tylko filialista: 1871-1880 - ks. Władysław Truskowski w Rymszanach i 1879-1885 - ks. Leon Narkiewicz w Gajdach.
1880 – parafia w dekanacie nowoaleksandrowskim diecezji żmudzkiej licząca 8863 kat., filialne kościoły: Rymszany (p.w. Św. Trójcy z 1747 r.) Gajdy (p.w. Ukrzyżowania Pana Jezusa, z ok. 1730 r.); kaplice: Anisimowicze, Nieurwiańce, Luszniewie (z 1747 r.), Dryświaty (cm.).
1885 – parafia liczy 9145 kat.
1886-1898 – ks. Jan SROGO (p), 1896-1898 – ks. Jerzy Stachowski (w).
1898 – parafia liczy 9680 kat., kaplice Luszniew, Dryświaty (cm.), Anismowiczy, Njurwiancy, filie: Rymszany i Gajdy
1906 – ks. Justyn URBAITIS
1912 – ks. Jan PAWŁOWSKI
1915 - zniszczenie świątyni w czasie działań wojennych i prowizoryczne naprawienie
Ks. Ignacy CZERWIŃSKI
1924 – początek odbudowy (do 1926 r.).
1925-1989 – archidiecezja wileńska
1925-1926 – ks. Felicjan MICHAŁOWSKI
1926-1936 – ks. Piotr BRUKWICKI
1927-1929 - budowa nowego drewnianego kościoła wg arch. L. Witan-Dubiecki
1936-1939 – ks. Andrzej BULKO (p)
1939-1944 – ks. Edward GODLEWSKI
1944-1946 – ks. Rajmund BUTRYMOWICZ
1946-1952 – ks. Józef KOZIEŁ
1952-1964 – brak kapłana
1964 – ks. Józef KOZIOŁ
1964-1990 – brak kapłana w parafii, a świątynią jest wykorzystywana na skład żelaza.
1989-1991 – w diecezji mińskiej
1990 – wierni korzystają z pomocy duszpasterza w Brasławiu
1991 – zwrot kościoła wiernym.
1991-1999 – w archidiecezji mińsko-mohylewskiej
1991-1999 – ks. Zenon SZCZĄCHOR (MS)
29.06.1994 – rekonsekracja kościoła przez abp. K. Świątka.
1995 – misje parafialne.
1999-2008 – w diecezji witebskiej
1999-2004 – ks. Zenon SZCZĄCHOR (MS)
2004 – parafia w dekanacie Brasławskim, obejmuje miejscowości: Dryświaty, Mocielany, Zacisze, Girejsze, Grytuny, Borkowszczyzna, Nurwiany, Dworyszcze, Jedagali, Kuli, Miałko, Nurwiańce, Stankowicze, Karasino, Marcinkowicze, Anisimowicze. Filialny kościół w miejscowości: Nurwiancy (p.w. Św. Wincentego).
2006 – ks. Józef BŁAŻEJ
To oczywiście nie jest kościół w Opsie, ale śliczny kościółek w Dryświatach. Zaprojektowany przez znanego wileńskiego architekta Witan-Dubiejkowskiego, a zbudowany w 1929 roku. Po wojnie wiele lat nieczynny, zaniedbany i pozbawiony cennych obrazów i ozdób. W latach 90-tych XX wieku dzięki zaangażowaniu proboszcza i społeczności parafialnej odnowiony i wyposażony zgodnie z przechowywanym w Wilnie projektem architekta. To mój ulubiony kościół!
A.O.
