OO. Bernardyni – p.w. św. Józefa
1624 – fundacja Andrzeja i Halszki z Lewkowiczów Kaszewskich , starosta krasnosielski. Znajdował się w tutejszym kościele Obraz Matki Bożej czczony jako cudowny.
1630 – budowa drewnianej świątyni
1638 – zakończenie budowy drewnianego kościoła, wchodzącego w skład głównego rynku miasta.
1644 – budowa murowanej świątyni
1652 – pożar i odbudowa klasztoru
1656 – pożar kościoła w czasie wojny moskiewskiej
1740 – pożar i odbudowa świątyni.
1752 – przebudowa nadaje świątyni wygląd późnobarokowy
1765 – obsługiwano w okolicy niektóre kościoły, np. bernardyni dojeżdżali do Gródka (n/Uszą)
1772 – Mieszka tu 23 zakonników.
1803-1804 – gwardianem o. Stanisław Białopiotrowicz OFM.
1803 – w klasztorze mieszka 20 zakonników (15 kapł. i 5 braci)
1820 – w klasztorze mieszka 30 zakonników.
1835 – pożar świątyni i odbudowa
1841 – bernardyni obsługiwali w okolicy kilka świątyń, były to parafie: Berezyna (k. Bobrujska), Chromce (k. Bobrujska), Dubrowna (k. Mińska), Dukora (n/Świsłoczą), Łahojsk (n/Hajną), Szaciłki (n/Berezyną), Zawołoczyce.
1843 – o. Leon Moroz [gw]
1864 – (29.08) – konfiskata klasztoru przez władze carskie, jako tzw. kasata. W klasztorze urządzono wiezienie dla zakonników i powstańców.
1868 – kasata, ostatni gwardian o. Leon Mróz.
Ok. 1869 - w kościele urządzono cerkiew p.w. Św. Cyryla i Metodego.
1872 – zające świątyni na archiwum, a w klasztorze mieściły się koszary
1922 – vacat
po 1945 – budynki zajmowała prokuratura i komenda policji, później przejęło Państwowe Archiwum Dokumentacji Naukowo-Technicznej i Państwowe Archiwum i Muzeum Literatury i Sztuki.
2000 – zniszczenie cmentarzyku przed kościołem w czasie budowy restauracji
àäêàçàöü