Выбраныя здымкі
Першыя звесткі пра Хойнікі ў гістарычных дакументах датуюцца 1512 г. Мястэчка належала ў розныя гады магнатам Вішнявецкім, Канецпольскім, Парышэвічам, Шуйскім, Прозарам. З сярэдзіны ХVI ст. Хойнікі вядомыя як мястэчка ў Рэчыцкім павеце, з канца XVII ст. як цэнтр воласці. У той час тут стаяў замак, дзе была невялікая капліца (замак у 1721 г. быў выкуплены біскупам Юзафам Парышэвічам).
Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай у 1793 г. мястэчка апынулася ў складзе Расійскай імперыі. У канцы XIX ст. у Хойніках было 2,7 тысяч жыхароў, дзейнічалі касцёл, царква і 3 сінагогі. Сёння Хойнікі — райцэнтр, дзе жыве каля 14,5 тысяч чалавек.
Каталіцкія традыцыі гэтага краю вельмі старадаўнія. У «Апісанні касцёлаў і парафій Мінскай дыяцэзіі» ад 1886 г. ёсць запіс пра тое, што хойніцкі парафіяльны касцёл Найсвяцейшай Панны Марыі знаходзіўся ў цэнтры мястэчка. Ён быў пабудаваны ў 1863 г. на сродкі Уладзіслава Прозара. Вядома, што дзейнічала парафіяльная школа. На жаль, ад будынка былога касцёла не засталося і следу.
У Хойніках і навакольных вёсках жыве шмат католікаў. Рэлігійнае жыццё пачало тут актыўна адраджацца ў 1990 г., калі з Мазыра стаў рэгулярна прыязджаць ксёндз Юзаф Дзеконьскі, які згуртаваў мясцовых вернікаў. У хуткім часе была створана парафія, але Святая Імша цэлебравалася ў дамах вернікаў, бо касцёла не было.
У 1997 г. кардынал Казімір Свёнтэк асвяціў крыж і вуглавы камень пад будоўлю хойніцкай святыні. У хуткім часе пад кіраўніцтвам ксяндза Юзафа пачалося ўзвядзенне касцёла. Пробашч праявіў сябе не толькі як цудоўны арганізатар, але і як добры муляр і цясляр. Парафіяне сталі актыўнымі ўдзельнікамі будаўніцтва, нават старыя бабулі прыходзілі выносіць цэглу і смецце, жанчыны гатавалі абеды будаўнікам. Будаўніцтву значна спрыяла братняя дапамога вернікаў замежжа.
Асвячэнне новай святыні адбылося 18 кастрычніка 2003 г. Абрад кансэкрацыі правёў біскуп Казімір Велікаселец.
Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай у 1793 г. мястэчка апынулася ў складзе Расійскай імперыі. У канцы XIX ст. у Хойніках было 2,7 тысяч жыхароў, дзейнічалі касцёл, царква і 3 сінагогі. Сёння Хойнікі — райцэнтр, дзе жыве каля 14,5 тысяч чалавек.
Каталіцкія традыцыі гэтага краю вельмі старадаўнія. У «Апісанні касцёлаў і парафій Мінскай дыяцэзіі» ад 1886 г. ёсць запіс пра тое, што хойніцкі парафіяльны касцёл Найсвяцейшай Панны Марыі знаходзіўся ў цэнтры мястэчка. Ён быў пабудаваны ў 1863 г. на сродкі Уладзіслава Прозара. Вядома, што дзейнічала парафіяльная школа. На жаль, ад будынка былога касцёла не засталося і следу.
У Хойніках і навакольных вёсках жыве шмат католікаў. Рэлігійнае жыццё пачало тут актыўна адраджацца ў 1990 г., калі з Мазыра стаў рэгулярна прыязджаць ксёндз Юзаф Дзеконьскі, які згуртаваў мясцовых вернікаў. У хуткім часе была створана парафія, але Святая Імша цэлебравалася ў дамах вернікаў, бо касцёла не было.
У 1997 г. кардынал Казімір Свёнтэк асвяціў крыж і вуглавы камень пад будоўлю хойніцкай святыні. У хуткім часе пад кіраўніцтвам ксяндза Юзафа пачалося ўзвядзенне касцёла. Пробашч праявіў сябе не толькі як цудоўны арганізатар, але і як добры муляр і цясляр. Парафіяне сталі актыўнымі ўдзельнікамі будаўніцтва, нават старыя бабулі прыходзілі выносіць цэглу і смецце, жанчыны гатавалі абеды будаўнікам. Будаўніцтву значна спрыяла братняя дапамога вернікаў замежжа.
Асвячэнне новай святыні адбылося 18 кастрычніка 2003 г. Абрад кансэкрацыі правёў біскуп Казімір Велікаселец.