Выбраныя здымкі
Тут калісь стаяў касьцёл. Фота © Кастусь Шыталь |
Тут калісь стаяў касьцёл. Удалечыні справа - праваслаўная капліца. Фота © Кастусь Шыталь |
Касцёл святога Міхала Арханёла ў Дзедзіне быў збудаваны ў 1672 годзе. Невядома, хто быў першым фундатарам святыні. Узведзены касцёл знаходзіўся побач са старажытнымі могілкамі, на якіх трапляюцца яшчэ і курганы. Першапачатковы храм, верагодна, быў знішчаны ў часе Паўночнай вайны напачатку 18 стагоддзя.
Аднак у 1746 годзе касцёл быў адбудаваны. Фундатарам выступіў Грабніцкі. Касцёл быў круглым у плане, меў тры алтары. У галоўным алтары знаходзіўся абраз Хрыста Укрыжаванага. У касцёле захоўвалася труна з мошчамі святой Юстыны Мучаніцы. У бочных алтарах меліся ўбраны ў срэбныя шаты абраз Найсвяцейшай Панны Марыі і абраз св. Мікалая біскупа.
Касцёл лічыўся філіяльным у складзе Докшыцкай парафіі, аднак тут служыў свой ксёндз. Напачатку 19 стагоддзя касцёлу належалі адзін морг ворнай зямлі пры пабудовах святара і чатыры маргі сенажаці ў іншым месцы. Уладальніца маёнтка Дзедзіна Грабніцкая фінансава забяспечвала касцёл. Пазней маёнтак Дзедзіна перайшоў да Слатвінскіх. Тым часам святыня паступова прыходзіла ў заняпад і была разабрана. У “Слоўніку геаграфічным Каралеўства Польскага і іншых краёў славянскіх” (Варшава, 1881 год) ў артыкуле пра Дзедзіна аніякіх згадак пра касцёл няма. Па словах старажылаў, абразы з касцёла, калі яго разабралі, былі перанесены ў праваслаўную капліцу, што стаіць на вясковых могілках. Абразы тыя віселі ў капліцы, пакуль адзін з праваслаўных святароў, пробашч Тумілавіцкай парафіі не вывез іх кудысьці. Яшчэ ў 1930-х гадах на месцы касцёла на могілках стаяў каталіцкі крыж, аднак зараз нічога ўжо не нагадвае пра касцёл, і толькі адна са старых жыхарак паказала мне месца, дзе ён стаяў.
Аднак у 1746 годзе касцёл быў адбудаваны. Фундатарам выступіў Грабніцкі. Касцёл быў круглым у плане, меў тры алтары. У галоўным алтары знаходзіўся абраз Хрыста Укрыжаванага. У касцёле захоўвалася труна з мошчамі святой Юстыны Мучаніцы. У бочных алтарах меліся ўбраны ў срэбныя шаты абраз Найсвяцейшай Панны Марыі і абраз св. Мікалая біскупа.
Касцёл лічыўся філіяльным у складзе Докшыцкай парафіі, аднак тут служыў свой ксёндз. Напачатку 19 стагоддзя касцёлу належалі адзін морг ворнай зямлі пры пабудовах святара і чатыры маргі сенажаці ў іншым месцы. Уладальніца маёнтка Дзедзіна Грабніцкая фінансава забяспечвала касцёл. Пазней маёнтак Дзедзіна перайшоў да Слатвінскіх. Тым часам святыня паступова прыходзіла ў заняпад і была разабрана. У “Слоўніку геаграфічным Каралеўства Польскага і іншых краёў славянскіх” (Варшава, 1881 год) ў артыкуле пра Дзедзіна аніякіх згадак пра касцёл няма. Па словах старажылаў, абразы з касцёла, калі яго разабралі, былі перанесены ў праваслаўную капліцу, што стаіць на вясковых могілках. Абразы тыя віселі ў капліцы, пакуль адзін з праваслаўных святароў, пробашч Тумілавіцкай парафіі не вывез іх кудысьці. Яшчэ ў 1930-х гадах на месцы касцёла на могілках стаяў каталіцкі крыж, аднак зараз нічога ўжо не нагадвае пра касцёл, і толькі адна са старых жыхарак паказала мне месца, дзе ён стаяў.
Кастусь Шыталь, краязнаўца,
kastus-sh@mail.ru
Выкарыстаны матэрыялы з кнігі „Diecezija Mińska ok. 1830 roku” (Łublin, 1996)