Могілкі каталіцкія. Капліца | Бяльмонты (Ахрэмаўцы)

Больш фотаздымкаў (25) >>

У 1768 годзе Хілзены пабудавалі ў Бяльмонтах парафіяльны касцёл. Храм не захаваўся.

У 1858 годзе на ўскраіне старажытнага палацава-паркавага ансамбля выхадца з Італіі графа Мануццы ў Бяльмонтах яго апошні ўладальнік граф Плятэр узводзіць на могілках фамільную капліцу-пахавальню ў імя Хрыста Збавіцеля. Капліца стаіць на невялікім узгорку каля самай дарогі Браслаў-Глыбокае і ўваходзіць у невялікі лінейны ансамбль, які складаецца з цэнтральнай капліцы, двух бакавых капліц, уваходных брам і арачнай агароджы.

Капліца – помнік архітэктуры рэтраспектыўна-гатычнага стылю, вырашана кампактным, прамавугольным у плане цагляным будынкам пад двухсхільным дахам, схаваным кулісай галоўнага фасада, вырашанага дзвюма вежамі і ступеньчатым атыкам паміж імі. Па сутнасці капліца з’яўлялася мініяцюрнай трактоўкай двухвежавага аднанефавага каталіцкага храма.

Над стральчатым перспектыўным парталам, фланкіраваным гранёнымі фіяламі, традыцыйна размешчана акно-ружа, вежы завершаны металічнымі шпілямі з крыжамі. Бакавыя фасады прарэзаны дзвюма парамі стральчатых вокнаў, якімі асветлена зала. Мастацкай цаглянай муроўкай выкладзены стральчатыя і трохлопасцевыя нішы, фрызавая аркатура, карнізы, фіялы. Вертыкальная дынаміка мемарыяльнага збудавання ўзмацняецца не толькі яе архітэктурай і размяшчэннем на ўзгорку, але і зыходзячай да яго сцен цаглянай агароджы могілак, вырашанай стральчатай аркатурай з брамай у адзіным ансамблі з капліцай. У архітэктуры мемарыяльнага збудавання бачна асэнсаванае імкненне надаць яму эмацыянальную афарбоўку, здольнасць выклікаць філасофскія разважанні аб тленнасці быцця і вечнасці сусвету, якую ўвасабляе дойлідства.

Алесь Мінін