Выбраныя здымкі
Фота © Друпаў Аляксей | Дата: 26.03.2011
Фота © Dehty | Дата: 20.03.2016 г.
Агульны выгляд Фота © К. Шастоўскі |
Касьцёл стаіць на ўскрайку вёскі, пры дарозе з Маладэчна на Аляхновічы. Змураваны на месцы драўлянага касьцёлу ў 19 ст.
Прамавугольны ў плану будынак пад высокім 2-схільным дахам. Па фронту галоўнага фасаду дабудавана прамавугольнае ў плане 1-павярховае крыло плябаніі. Пласкасны 2-ярусны галоўны фасад раскрапаваны магутнымі пілястрамі на 3 часткі. Верхні ярус — шчыт з пакатымі бакавымі гранямі й 3-вугольным франтонам у завяршэньні. 3-вугольнымі шчытамі завершаны тыльны алтарны фасад і тарцовы фасад плябаніі. Сьцены рытмічна расчлянёны стральчатымі аконнымі праёмамі і вялікімі пілястрамі ў прасьценках. Па перыметры будынак апяразаны прафіляваным поясам, які вылучае высокую цокальную частку. Зала храма была перакрыта плоскай драўлянай столлю.
У 1863г. паўстанцы з атрада Юльяна Бакшанскага хавалі ў касьцёлу зброю. Свой апошні бой яны прынялі каля тутэйшае вёскі Сьвечкі супраць карнага аддзелу расейскіх войскаў 4 сакавіка 1863 году. Тут на старых могілках пахаваныя кіраўнік паўстаньня на Маладэчаншчыне й Вілейшчыне Юльян Бакшанскі, а таксама – ягоныя аднадумцы й памочнікі – Рафал Малішэўскі, Людвік Ямант, Леапольд Панькоўскі й пятнаццацігадовы гімназіст Сулістроўскі.
У час гвалтоўнага закрыцьця каталіцкіх сьвятыняў, расейскія ўлады не забылі й плябанскі - ксяндза саслалі ў Сібір, а касьцёл перарабілі пад праваслаўную царкву. У 1919 г. касьцёл вернуты парафіянам. Пасля вайны 1939-44 гадоў касьцёл закрыты, а з 90-х гадоў ізноў перарабляецца пад праваслаўную царкву.
Прамавугольны ў плану будынак пад высокім 2-схільным дахам. Па фронту галоўнага фасаду дабудавана прамавугольнае ў плане 1-павярховае крыло плябаніі. Пласкасны 2-ярусны галоўны фасад раскрапаваны магутнымі пілястрамі на 3 часткі. Верхні ярус — шчыт з пакатымі бакавымі гранямі й 3-вугольным франтонам у завяршэньні. 3-вугольнымі шчытамі завершаны тыльны алтарны фасад і тарцовы фасад плябаніі. Сьцены рытмічна расчлянёны стральчатымі аконнымі праёмамі і вялікімі пілястрамі ў прасьценках. Па перыметры будынак апяразаны прафіляваным поясам, які вылучае высокую цокальную частку. Зала храма была перакрыта плоскай драўлянай столлю.
У 1863г. паўстанцы з атрада Юльяна Бакшанскага хавалі ў касьцёлу зброю. Свой апошні бой яны прынялі каля тутэйшае вёскі Сьвечкі супраць карнага аддзелу расейскіх войскаў 4 сакавіка 1863 году. Тут на старых могілках пахаваныя кіраўнік паўстаньня на Маладэчаншчыне й Вілейшчыне Юльян Бакшанскі, а таксама – ягоныя аднадумцы й памочнікі – Рафал Малішэўскі, Людвік Ямант, Леапольд Панькоўскі й пятнаццацігадовы гімназіст Сулістроўскі.
У час гвалтоўнага закрыцьця каталіцкіх сьвятыняў, расейскія ўлады не забылі й плябанскі - ксяндза саслалі ў Сібір, а касьцёл перарабілі пад праваслаўную царкву. У 1919 г. касьцёл вернуты парафіянам. Пасля вайны 1939-44 гадоў касьцёл закрыты, а з 90-х гадоў ізноў перарабляецца пад праваслаўную царкву.
крыніцы:
Радыё Свабода
Кулагін А.М.
"Праваслаўныя храмы на Беларусі"
Менск, "Беларуская Энцыклапедыя", 2000