Выбраныя здымкі
Храм размешчаны ў Стара-Барысаве, на гандлёвай плошчы. Пабудаваны ў 1874 г. з чырвонай цэглы на месцы драўлянай Васкрасенскай царквы 1620 г. ці 1640 г. (згарэла ў 1865 ці ў 1867 г.).
Паводле хадатайства мінскага епіскапа Аляксандра Дабрыніна быў зацверджаны праект архітэктара П. Мяркулава на будаўніцтва новага храма ў гонар Уваскрасення Гасподня (праект сабора распрацаваў рэктар Акадэміі мастацтваў у Пецярбурзе Л. М. Бенуа). Закладка адбылася ў верасні 1871 г. Асвяціў новы цагляны сабор 10 кастрычніка 1874 г. прасвяшчэнны Аляксандр.У 1901 г. прыход налічваў 1954 мужчыны і 2966 жанчын з гараджан і жыхароў 9 навакольных вёсак. Прастольнае свята – Дзень Святой Пасхі 28 ліпеня.
Помнік архітэктуры рэтраспектыўна–рускага стылю са стылізацыяяй формы маскоўска-яраслаўскага царкоўнага дойлідства ХVII ст. Крыжовы ў плане 3-апсідны 9-купальны храм. Цэнтральны, кубападобны 2-ярусны аб’ём завершаны 4-схільным дахам з цыліндрычным светлавым барабанам і цыбулепадобным купалам над апсідай і бакавымі прыдзеламі з аналагічнымі барабанамі і галоўкамі. Фасады багата аздоблены дэкаратыўнымі элементамі: какошнікамі, ліштвамі арачных аконных і двярных праёмаў з 3-вугольнымі і паўкруглымі франтонамі, вуглавымі руставанымі пілястрамі, прафіляванымі карнізамі, філёнгамі, якія кантрасна вылучаюцца на чырвоным фоне мураванкі. Галоўны арачны ўваход падкрэсліваюць вялікія парталы ў выглядзе прафіляраванай аркі на 4 бочковых слупах.
Адкрыты сферычны светлавы барабан, які падрымлівае скляпенні–ветразі 4 магутныя слупы, што чляняць прастору на 3 нефы, перакрытыя крыжовымі скляпеннямі. Зала асветлена 2 ярусамі аконных праёмаў. Сцены крапаваны лапаткамі і прафеліроўкай. Крыжовыя скляпенні на падпружных арках пакрыты апсіднай размалеўкай, у конусе апсіды – выява Хрыста. У апсідзе галоўны прастол ў імя Уваскрасення Хрыстова, з правага боку прастол у гонар святога князя А. Неўскага, левы – святога князя Уладзіслава. Тры дубовыя іканстасы – галоўны 4-ярусны (24 абразы) і прыдзельныя 1-ярусавыя (па 10 абразоў) аздоблены пазалочаннымі калонамі, карнізамі, разьбой.
У 1907 г. на восі храма пастаўлена цагляная брама–званіца, узведзеная архітэктарам В. І. Струевым у тым жа стылі, што і храм: 3-яруснае (васмярык на 2 чацверыка) вежападобныя шатровыя збудаванні, завершаныя макаўкай.
Маскоўска – Яраслаўскі накірунак
Пры пабудове новых цэркваў расейскімі царамі Аляксандрамі II і III было загадана за ўзор браць помнікі Масквы і Яраслаўля XVI–XVIII ст. Цанілася “несравненная сказочность” (І. Грабар). Лічылася, што менавіта гэтыя цэрквы ў адрозненні ад візантыйскіх сапраўдны расейскі ўзор, развіцце якога было прымусова спынена Пятром I і таму павінна вярнуцца ў царкоўным будаўніцтве. Яго асноўная рыса – замілаванне лубочнымі маскоўска–яраслаўскімі прыкладамі царкоўнага і церамнога дойлідства XVI–XVII cт.
Паводле хадатайства мінскага епіскапа Аляксандра Дабрыніна быў зацверджаны праект архітэктара П. Мяркулава на будаўніцтва новага храма ў гонар Уваскрасення Гасподня (праект сабора распрацаваў рэктар Акадэміі мастацтваў у Пецярбурзе Л. М. Бенуа). Закладка адбылася ў верасні 1871 г. Асвяціў новы цагляны сабор 10 кастрычніка 1874 г. прасвяшчэнны Аляксандр.У 1901 г. прыход налічваў 1954 мужчыны і 2966 жанчын з гараджан і жыхароў 9 навакольных вёсак. Прастольнае свята – Дзень Святой Пасхі 28 ліпеня.
Помнік архітэктуры рэтраспектыўна–рускага стылю са стылізацыяяй формы маскоўска-яраслаўскага царкоўнага дойлідства ХVII ст. Крыжовы ў плане 3-апсідны 9-купальны храм. Цэнтральны, кубападобны 2-ярусны аб’ём завершаны 4-схільным дахам з цыліндрычным светлавым барабанам і цыбулепадобным купалам над апсідай і бакавымі прыдзеламі з аналагічнымі барабанамі і галоўкамі. Фасады багата аздоблены дэкаратыўнымі элементамі: какошнікамі, ліштвамі арачных аконных і двярных праёмаў з 3-вугольнымі і паўкруглымі франтонамі, вуглавымі руставанымі пілястрамі, прафіляванымі карнізамі, філёнгамі, якія кантрасна вылучаюцца на чырвоным фоне мураванкі. Галоўны арачны ўваход падкрэсліваюць вялікія парталы ў выглядзе прафіляраванай аркі на 4 бочковых слупах.
Адкрыты сферычны светлавы барабан, які падрымлівае скляпенні–ветразі 4 магутныя слупы, што чляняць прастору на 3 нефы, перакрытыя крыжовымі скляпеннямі. Зала асветлена 2 ярусамі аконных праёмаў. Сцены крапаваны лапаткамі і прафеліроўкай. Крыжовыя скляпенні на падпружных арках пакрыты апсіднай размалеўкай, у конусе апсіды – выява Хрыста. У апсідзе галоўны прастол ў імя Уваскрасення Хрыстова, з правага боку прастол у гонар святога князя А. Неўскага, левы – святога князя Уладзіслава. Тры дубовыя іканстасы – галоўны 4-ярусны (24 абразы) і прыдзельныя 1-ярусавыя (па 10 абразоў) аздоблены пазалочаннымі калонамі, карнізамі, разьбой.
У 1907 г. на восі храма пастаўлена цагляная брама–званіца, узведзеная архітэктарам В. І. Струевым у тым жа стылі, што і храм: 3-яруснае (васмярык на 2 чацверыка) вежападобныя шатровыя збудаванні, завершаныя макаўкай.
Маскоўска – Яраслаўскі накірунак
Пры пабудове новых цэркваў расейскімі царамі Аляксандрамі II і III было загадана за ўзор браць помнікі Масквы і Яраслаўля XVI–XVIII ст. Цанілася “несравненная сказочность” (І. Грабар). Лічылася, што менавіта гэтыя цэрквы ў адрозненні ад візантыйскіх сапраўдны расейскі ўзор, развіцце якога было прымусова спынена Пятром I і таму павінна вярнуцца ў царкоўным будаўніцтве. Яго асноўная рыса – замілаванне лубочнымі маскоўска–яраслаўскімі прыкладамі царкоўнага і церамнога дойлідства XVI–XVII cт.
Саша Д.