Выбраныя здымкі
Касцёл парафіяльны (фара Вітаўта) існаваў ад 1412 г. да сярэдзіны 19 ст. Будынак размяшчаўся на тэрыторыі акольнага горада, мяжа тэрыторыі праходзіла з поўначы ўздоўж касцёла езуітаў, галоўны фасад касцёла выходзіў на гандлёвую плошчу, а з поўдня выходзіў на вуліцу Падзамкавую, да бернардзінскага моста. Будынак меў форму чатырохвугольніка, бабінец фланкіраваў уваход у касцёл, а рогавая шасцікутная вежа завяршала кампазіцыю будынка.
Плебанія касцёла ўяўляла сабой вялікі дом з жыллёвымі памяшканнямі. У трох вялікіх пакоях каміны з белай кафлі, сцены былі зацягнуты шпалерамі з па-мастацку аздобленай тканіны.
Касцёл фундованы Вітаўтам пад імем Святога Крыжа і Узнясення Святой Панны Марыі. У 1766 г. з фундацыі кс. Пятра Шпанемберга касцёл быў перабудаваны. У інтэр'еры касцёла былі багата аздобленыя алтары, вялікая колькасць абразоў, сярод іншага і свецкі партрэт Вітаўта, выкананы ў 18 ст. Капліца касцёла размяшчалася з яго ўсходняга боку, бліжэй да царквы Св. Мікалая. Да касцёла належалі вялікія юрыдыкі. Адна з іх — Святога Крыжа за рынкам уздоўж вуліцы Падзамкавай. З 1805 г. служба ў касцёле не вялася з прычыны небяспечнасці канструкцый пасля моцнага гарадскога пажару. Рухомыя каштоўнасці былі перанесены ў капліцу. Касцёл разабраны пад час пабудовы крэпасці, капліца нейкі час выкарыстоўвалася пад вайсковыя мэты, пазней таксама была разабрана.
Плебанія касцёла ўяўляла сабой вялікі дом з жыллёвымі памяшканнямі. У трох вялікіх пакоях каміны з белай кафлі, сцены былі зацягнуты шпалерамі з па-мастацку аздобленай тканіны.
Касцёл фундованы Вітаўтам пад імем Святога Крыжа і Узнясення Святой Панны Марыі. У 1766 г. з фундацыі кс. Пятра Шпанемберга касцёл быў перабудаваны. У інтэр'еры касцёла былі багата аздобленыя алтары, вялікая колькасць абразоў, сярод іншага і свецкі партрэт Вітаўта, выкананы ў 18 ст. Капліца касцёла размяшчалася з яго ўсходняга боку, бліжэй да царквы Св. Мікалая. Да касцёла належалі вялікія юрыдыкі. Адна з іх — Святога Крыжа за рынкам уздоўж вуліцы Падзамкавай. З 1805 г. служба ў касцёле не вялася з прычыны небяспечнасці канструкцый пасля моцнага гарадскога пажару. Рухомыя каштоўнасці былі перанесены ў капліцу. Касцёл разабраны пад час пабудовы крэпасці, капліца нейкі час выкарыстоўвалася пад вайсковыя мэты, пазней таксама была разабрана.
Літ.:
І.Б. Лаўроўская
Памяць. Брэст. т. І.
Мінск. Белта. 1998
Матэрыял апублікаваны з ласкавай згоды спадарыні Ірыны Лаўроўскай