Wybrane zdjęcia
Zespół pałacowy w dawnym majątku ziemskim
W XVIII wieku majątek należał do Hylzenów, a później przez prawie 100 lat do Buczyńskich. Od 1863 roku do II wojny światowej właścicielami majątku byli Biszewscy.Centrum zespołu stanowi neorenesansowy pałac w stylu willi włoskiej, wybudowany w 1907 roku przez Józefa Biszewskiego według projektu architekta Tadeusza Rostworowskiego.
Jest to budowla dwukondygnacyjna na planie prostokąta, wzniesiona na wysokich suterenach. Pośrodku elewacji frontowej występuje szeroki portyk kolumnowy podtrzymujący balkon. Podobny wygląd ma elewacja ogrodowa.
Pałac jest budowlą asymetryczną. Na jego lewym skrzydle znajduje się trójkondygnacyjna czworoboczna wieża, a na prawym, przy elewacji szczytowej – półkolisty ryzalit, ozdobiony pilastrami, dźwigający takiegoż kształtu balkon. W wystroju elewacji wykorzystano boniowanie pokrywające parter i narożniki budowli, ozdobne nadokienniki i zębaty gzyms. Przed domem znajdował się szeroki taras z balustradą i schodami wiodącymi na brzeg stawu.
W budynku mieściła się szkoła średnia. Zachowały się zabudowania zespołu dworskiego: oficyna z czterokolumnowym portykiem, kaplica, trójłukowy most, neogotycka okrągła wieża-wędzarnia ze spiczastym dachem, browar i inne zabudowania gospodarcze. Zespół otacza park krajobrazowo-regularny o powierzchni około 6 ha z systemem stawów, z których największy, w kształcie prostokąta, rozpościera się przed frontem pałacu.
Grzegorz Rąkowski
„Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi”, Burchard Edition, Warszawa 1997
(A.O.)