> obwód witebski > rejon postawski > miasteczko Łyntupy > Zespół dworsko-parkowy Biszewskich
Łyntupy. Zespół dworsko-parkowy Biszewskich
Łyntupy. Zespół dworsko-parkowy Biszewskich

Zespół dworsko-parkowy Biszewskich | Łyntupy

Rok budowy (przebudowy): > 1900
Współrzędne geograficzne:
55° 3'7.22"N, 26° 18'26.03"E

Albumy zdjęć

Wybrane zdjęcia

Łyntupy. Zespół dworsko-parkowy Biszewskich

Pałac Biszewskich w Łyntupach Foto © Mariusz Proskień | Data wykonania: 30/05/2008

Łyntupy. Zespół dworsko-parkowy Biszewskich

Pałac na niemieckiej pocztówce z lat 1915-18; fasada główna Foto © Mariusz Proskień | Data wykonania: 1915-16

Łyntupy. Zespół dworsko-parkowy Biszewskich

Pałac na niemieckiej pocztówce z lat 1915-18; fasada główna Foto © Mariusz Proskień | Data wykonania: 1915-16

Zespół pałacowy w dawnym majątku ziemskim

W XVIII wieku majątek należał do Hylzenów, a później przez prawie 100 lat do Buczyńskich. Od 1863 roku do II wojny światowej właścicielami majątku byli Biszewscy.

Centrum zespołu stanowi neorenesansowy pałac w stylu willi włoskiej, wybudowany w 1907 roku przez Józefa Biszewskiego według projektu architekta Tadeusza Rostworowskiego.

Jest to budowla dwukondygnacyjna na planie prostokąta, wzniesiona na wysokich suterenach. Pośrodku elewacji frontowej występuje szeroki portyk kolumnowy podtrzymujący balkon. Podobny wygląd ma elewacja ogrodowa.

Pałac jest budowlą asymetryczną. Na jego lewym skrzydle znajduje się trójkondygnacyjna czworoboczna wieża, a na prawym, przy elewacji szczytowej – półkolisty ryzalit, ozdobiony pilastrami, dźwigający takiegoż kształtu balkon. W wystroju elewacji wykorzystano boniowanie pokrywające parter i narożniki budowli, ozdobne nadokienniki i zębaty gzyms. Przed domem znajdował się szeroki taras z balustradą i schodami wiodącymi na brzeg stawu.

W budynku mieściła się szkoła średnia. Zachowały się zabudowania zespołu dworskiego: oficyna z czterokolumnowym portykiem, kaplica, trójłukowy most, neogotycka okrągła wieża-wędzarnia ze spiczastym dachem, browar i inne zabudowania gospodarcze. Zespół otacza park krajobrazowo-regularny o powierzchni około 6 ha z systemem stawów, z których największy, w kształcie prostokąta, rozpościera się przed frontem pałacu.

Grzegorz Rąkowski
„Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi”, Burchard Edition, Warszawa 1997
(A.O.)

Wiadomości