СВЯТО-ГЕОРГИЕВСКАЯ КЛАДБИЩЕНСКАЯ ЦЕРКОВЬ
Этот деревянный храм построили в 1700 году униаты. Многие литературные источники утверждают, что церковь была построена в 18 веке (Кулагин А. Н. “Праваслаўныя храмы на Беларусі”. – Мн.: БелЭн, 2001. – С 84.; статья газеты “СБ” за 20. 05. 2006. и т. д.). Но 1700 год – это еще 17 век. Не допускайте в дальнейшем такой ошибки.
Святыня располагается на старинном кладбище, при въезде в деревню со стороны Слонима справа. Апсида храма обращена на запад, в результате чего сразу же можно догадаться, какой религиозной конфессии он принадлежал первоначально.
Жировичская земля ощутила на себе всю тяжесть религиозной борьбы православия и униатства. А кто же были такие, эти униаты? Что они сделали для белорусского народа и его культуры? Как по этому поводу высказывается нынешняя белорусская интеллигенция? Отвечу текстом из книги великого белорусского ученого Николая Ивановича Ермоловича “Беларуская дзяржава Вялікае княства Літоўскае. – Мн.: Беллітфонд, 2003. – С 358-360.”:
“Ні феадалы-католікі, нi феадалы-праваслаўныя ў унію не пераходзілі.
У яе найбольш гвалтоўна заганяліся сяляне, якія i складалі ў той час галоўную частку беларусаў. I уніяцкія святары, бачачы, што сяляне не разумеюць ні польскай, нi стараславянскай моваў, вымушаны былі ў набажэнстве міжволі пepaxoдзiць на беларускую мову. Вось чаму уніяцкая вера па сваей масавасці i па мове свайго набажэнства неўзабаве стала па сутнасці нацыянальнай верай беларусаў. I таму зразумела, што у XVIII ст. яна падвяргаецца нападам як з боку каталіцтва, так i з боку праваслаўя, якія лічылі яе непаўнацэннай верай. Тым не менш для каталіцкага касцёла яна, хоць фармальна i падначальвалася рымскаму папу, не прывяла cваіx вернікаў да жаданых мэт.
Унія не тoлькi не садзейнічала акаталічванню i паланізацыі уніятаў, але яшчэ больш выявіла ix нацыянальную адметнасць.
Для праваслаўнай царквы, якая з'яўлялася правадніком iнтaрэсаў Маскові ў Беларусі, унія была непрымальнай, бо пазбауляла расійскі царызм права умешвацца у справы ВКЛ пад выглядам абароны праваслаўных, бо уніяты хоць i захоўвалі абрады па-праваслаунаму, але былі падначалены рымскаму папу, а не Маскоўскаму мітрапаліту. Вось чаму расійскі ца¬рызм, бачачы ва ўшніяцтве адну з адметнейшых асаблівасцей беларусаў, адразу пасля захопу Беларусі у канцы XVIII ст. прыступіў да яе ліквідацыі. Значная частка уніятаў была пераведзена ў праваслаўе пры Паўле I, а ў 1839 г. унія была канчаткова ліквідавана.
Як бачна, Берасцейская царкоуная унія была важным i складаным фактам у нашай гісторыі. Нягледзячы на гвалтоўнасць яе ўвядзення (дарэчы, усе рэлігіі уводзіліся гвалтоўна, у тым ліку i праваслаўе, у якое насельніцтва заганялася, як сведчыць летапіс, «мячом i агнём»), унія адыграла станоўчую ролю, бо, стаўшы фактычна нацыянальнай царквой, яна тым самым садзейнічала захаванню i далейшаму развщцю этнічнай адметнасці нашага народа.
Заключэнне Берасцейскай царкоунай уніі з'явілася апошняй нашай важнай падзеяй у XVI ст., якое вызначылася cваім багатым зместам як у станоўчым, так i ў адмоўным значэнні ў гісторыі Беларусі”.
На церковном кладбище во время ВОВ хоронили умерших в лазарете (располагался в здании духовного училища) немецких воинов. Здесь же похоронены местные жители деревни и монахи обители.
Храм – памятник архитектуры народного зодчества с чертами барокко.