Выбраныя здымкі
Агульны выгляд Фота © Киселёв Ростислав |
Стараабрадніцкая царква (11.07.2004) Фота © Зьміцер Лупач |
Фота © Dehty | Дата: 9.08.2015 г.
Абшчына афіцыйна была створаная ў 1926 г., калі выдзелілася з Кублішчынскай і Барсучынскай і на той момант налічвала 411 прыхаджан. Была зарэгістраваная 19 лютага 1927 г. У склад новаўтворанай абшчыны уваходзілі населеныя пункты: мястэчка Германавічы (118 прыхаджан), Прамяны (69), Вялікае сяло (81), Каралева (43), Маргі (38), Тулава (35), Марыямполле (15), Іванава (12).
Пабудова царквы распачалася 28 чэрвеня 1926 г., у гэтым жа годзе і скончана. Храм захаваўся да нашых дзён, з’яўляецца помнікам народнай архітэктуры. Ён прадстаўляе сабой прамавугольны зруб пад двухсхільным дахам. Над галоўным фасадам, вылучаным ганкам, узвышаецца вежа-званіца, якую завяршае фігурная галоўка. Алтарная частка ўвянчана цыбулепадобным купалам на гранёным барабане.
У час асвячэння новага храма 6 снежня 1926 г. адбыўся невялі інцындэнт, які сведчыць аб тым, што заняпад стараверскай царквы назіраўся ўжо ў той час:
„2 снежня бягучага года ў часе святкавання Святога Міколы Цудатворцы ў мястэчку Германавічы адбывалася набажэнства і бласлаўленне новага прыхода і асвячэнне малітоўнага дома настаўнікам Канавлавым Парфенціем Лявонціевічам і двума пяўцамі Ядэшам Паўлавічам Міхайлавым і Восіпам Грыгор’евічам Грыгор’евым. Паміж ранішняй і гадзінамі у гонар свята і асвячэння новага прыхода прыхаджане аддзячылі пяўцоў і ўзнагародзілі гарэлкай, чым абсаромілі ўсё наша стараверства. Бо на першае набажэнства прыйшло шмат інаверцаў і ўсе здзіляліся, што служба не была скончанай, а пяўцы і часта прыхаджанаў былі без пачуцця п’янымі. І другі раз, у нядзелю Святых Праайцоў паўтарылася тое самае“.
У 1927 г. абшчына значна пашыралася і аб’ядноўвала ўжо 968 прыхажанаў. У яе склад уваходзілі наступныя населеныя пункты: Германавічы, Тулава, Марыямполле, Іванава, Прамяны, Маргі, Каралева, Вялікае Сяло, Бяляны, Кушляны.
У 1930 г. прэзідэнт Польшчы Ігнат Масальскі наведваючы мястэчка Германавічы сустрэўся і з прадстаўнікамі стараверскай абшчыны. На тэрыторыі Германавіцкай стараверскай абшчыны нарадзіўся адзін з найбольш слынных дзеячаў стараверства Піманаў Арсені Маісевіч.
Пабудова царквы распачалася 28 чэрвеня 1926 г., у гэтым жа годзе і скончана. Храм захаваўся да нашых дзён, з’яўляецца помнікам народнай архітэктуры. Ён прадстаўляе сабой прамавугольны зруб пад двухсхільным дахам. Над галоўным фасадам, вылучаным ганкам, узвышаецца вежа-званіца, якую завяршае фігурная галоўка. Алтарная частка ўвянчана цыбулепадобным купалам на гранёным барабане.
У час асвячэння новага храма 6 снежня 1926 г. адбыўся невялі інцындэнт, які сведчыць аб тым, што заняпад стараверскай царквы назіраўся ўжо ў той час:
„2 снежня бягучага года ў часе святкавання Святога Міколы Цудатворцы ў мястэчку Германавічы адбывалася набажэнства і бласлаўленне новага прыхода і асвячэнне малітоўнага дома настаўнікам Канавлавым Парфенціем Лявонціевічам і двума пяўцамі Ядэшам Паўлавічам Міхайлавым і Восіпам Грыгор’евічам Грыгор’евым. Паміж ранішняй і гадзінамі у гонар свята і асвячэння новага прыхода прыхаджане аддзячылі пяўцоў і ўзнагародзілі гарэлкай, чым абсаромілі ўсё наша стараверства. Бо на першае набажэнства прыйшло шмат інаверцаў і ўсе здзіляліся, што служба не была скончанай, а пяўцы і часта прыхаджанаў былі без пачуцця п’янымі. І другі раз, у нядзелю Святых Праайцоў паўтарылася тое самае“.
У 1927 г. абшчына значна пашыралася і аб’ядноўвала ўжо 968 прыхажанаў. У яе склад уваходзілі наступныя населеныя пункты: Германавічы, Тулава, Марыямполле, Іванава, Прамяны, Маргі, Каралева, Вялікае Сяло, Бяляны, Кушляны.
У 1930 г. прэзідэнт Польшчы Ігнат Масальскі наведваючы мястэчка Германавічы сустрэўся і з прадстаўнікамі стараверскай абшчыны. На тэрыторыі Германавіцкай стараверскай абшчыны нарадзіўся адзін з найбольш слынных дзеячаў стараверства Піманаў Арсені Маісевіч.
Аляксандр Адамковіч