Выбраныя здымкі
Зрэшты, даўней парафія называлася папросту Камень і парафіяльны касцёл быў у Камені, але на жаль, касцёл той страцілі і маем толькі малую каплічку – парафія перанесеная да славутай пафранцішканскай святыні ў Губіне. Невялічкая мясцовасць калісьці была ажыўленая з прычыны шматлікіх наведвальнікаў, ці то маючых матэрыяльны інтарэс, ці то дзеля набажэнства, бо кляштар айцоў-францішканаў быў вельмі актыўны і прыцягваў да сябе шмат людзей.
Сёння (на пач. ХХ ст. - Radzima.org) шматлікіх манахаў замяшчае адзіны ксёндз. Парафія раскінулася вельмі шырока, сягаючы ў адзін бок да 30 вёрст, тым болей, што да яе далучана некалькі скасаваных парафій: Чашнікі, Кублічы, Бела-Камень. Налічвае яна 1815 верных. Як і ва ўсім павеце, бачым у парафіі шмат азёраў, мясцовасць гарыстая, глеба нядрэнная, доказам чаго была даўней заможнасць абывацеляў. Зараз жа ўсё часцей маёнткі занепадаюць. Сядзелі тут калісці заможныя роды Рэутаў, Корсакаў, якім каралі даравалі вялікія уладанні, сёння ад іх тут бачым толькі руіны. Тое старажытнае, калісці пышнае Паазёр’е сёння свеціцца пусткамі.
Парафіяне – пераважна дробная шляхта на арэндзе, зусім не старая, не аселая; уласнікаў мала і тыя параскіданыя. У Губінскай парафіі няма цалкам каталіцкіх мясцінаў, усё перамяшалася. Нейкім чынам атабарыўся ў Губіне адзін крамнік каталік, што вельмі рэдка бывае у тых краях. Трохі больш каталікоў жыве пад Чашнікам, дзе ім дае заробак паперня пана Сялявы. І гэтая лічба каталікоў змяншаецца, бо вельмі папулярная ёсць эміграцыя ў Амерыку. Ёсьць сярод парафіянаў трохі літоўцаў, якія скарысталіся з распродажу маёнтку і набылі сабе па кавалку зямлі.
Як прыгадвалі, раней была парафія ў Камені, але прыгожы касцёл замкнуты, а ў якасці парафіяльнага касцёлу прызначаны стары драўляны касцёлік на могілках. Была ідэя пабудаваць у Камені новы касцёл, нават заклалі падмурак, але намеры тыя занядбалі, а на могілках замест камяніцы засталіся толькі падмуркі. Камень меў толькі капліцу, пры якой жылі ксяндзы-місіянеры, але ў 1796 г. пабудаваны драўляны касцёл у імя Св. Казіміра і ўтвораная парафія.
У малым мястэчку Губін, абкружаным некалькімі габрэйскімі дамкамі, узносіцца ўвышкі вялікі мураваны касцёл, пабудаваны ў 1714 г. полацкім стольнікам Янам Пакашам, у гонар Св. Антонія . Дзякуючы таму ж Пакашу, пры касцёле ёсць двухпавярховы кляштар айцоў францішканаў.
Касцёл пабудаваны ў форме крыжа. У ім тры алтары, галоўны з іх у імя Марыі Панны, па-мастацку выразаны з дрэва, звяртае на сябе ўвагу прыгожы бочны алтар Найсвяцейшай Панны Марыі Вострабрамскай. У часы рэлігійнай вольнасці, маючы надзею атрымання дазволу на адкрыццё школы, парафіяне пабудавалі вельмі неблагі дом пад парафіяльную школу, але на жаль, той будынак дагэтуль стаіць пусты.
З пробашчаў прыгадаем толькі кс. Нарвайшу, які кіраваў парафіяй аж 45 год і кс. Бэма. Апошнія 12 год кіруе парафіяй кс.Зарэмба, які шмат зрабіў для аднаўлення касцёла. Пры добра захаванай плябаніі ацалела яшчэ бібліятэка і багаты архіў айцоў францішканаў. Есць капліцы ў Камені, Іваньску, Павуллі па вызваннем Імя Езуса, пабудаваная Язэпам Шчытам у 1789 г. у Сушы.
Сёння (на пач. ХХ ст. - Radzima.org) шматлікіх манахаў замяшчае адзіны ксёндз. Парафія раскінулася вельмі шырока, сягаючы ў адзін бок да 30 вёрст, тым болей, што да яе далучана некалькі скасаваных парафій: Чашнікі, Кублічы, Бела-Камень. Налічвае яна 1815 верных. Як і ва ўсім павеце, бачым у парафіі шмат азёраў, мясцовасць гарыстая, глеба нядрэнная, доказам чаго была даўней заможнасць абывацеляў. Зараз жа ўсё часцей маёнткі занепадаюць. Сядзелі тут калісці заможныя роды Рэутаў, Корсакаў, якім каралі даравалі вялікія уладанні, сёння ад іх тут бачым толькі руіны. Тое старажытнае, калісці пышнае Паазёр’е сёння свеціцца пусткамі.
Парафіяне – пераважна дробная шляхта на арэндзе, зусім не старая, не аселая; уласнікаў мала і тыя параскіданыя. У Губінскай парафіі няма цалкам каталіцкіх мясцінаў, усё перамяшалася. Нейкім чынам атабарыўся ў Губіне адзін крамнік каталік, што вельмі рэдка бывае у тых краях. Трохі больш каталікоў жыве пад Чашнікам, дзе ім дае заробак паперня пана Сялявы. І гэтая лічба каталікоў змяншаецца, бо вельмі папулярная ёсць эміграцыя ў Амерыку. Ёсьць сярод парафіянаў трохі літоўцаў, якія скарысталіся з распродажу маёнтку і набылі сабе па кавалку зямлі.
Як прыгадвалі, раней была парафія ў Камені, але прыгожы касцёл замкнуты, а ў якасці парафіяльнага касцёлу прызначаны стары драўляны касцёлік на могілках. Была ідэя пабудаваць у Камені новы касцёл, нават заклалі падмурак, але намеры тыя занядбалі, а на могілках замест камяніцы засталіся толькі падмуркі. Камень меў толькі капліцу, пры якой жылі ксяндзы-місіянеры, але ў 1796 г. пабудаваны драўляны касцёл у імя Св. Казіміра і ўтвораная парафія.
У малым мястэчку Губін, абкружаным некалькімі габрэйскімі дамкамі, узносіцца ўвышкі вялікі мураваны касцёл, пабудаваны ў 1714 г. полацкім стольнікам Янам Пакашам, у гонар Св. Антонія . Дзякуючы таму ж Пакашу, пры касцёле ёсць двухпавярховы кляштар айцоў францішканаў.
Касцёл пабудаваны ў форме крыжа. У ім тры алтары, галоўны з іх у імя Марыі Панны, па-мастацку выразаны з дрэва, звяртае на сябе ўвагу прыгожы бочны алтар Найсвяцейшай Панны Марыі Вострабрамскай. У часы рэлігійнай вольнасці, маючы надзею атрымання дазволу на адкрыццё школы, парафіяне пабудавалі вельмі неблагі дом пад парафіяльную школу, але на жаль, той будынак дагэтуль стаіць пусты.
З пробашчаў прыгадаем толькі кс. Нарвайшу, які кіраваў парафіяй аж 45 год і кс. Бэма. Апошнія 12 год кіруе парафіяй кс.Зарэмба, які шмат зрабіў для аднаўлення касцёла. Пры добра захаванай плябаніі ацалела яшчэ бібліятэка і багаты архіў айцоў францішканаў. Есць капліцы ў Камені, Іваньску, Павуллі па вызваннем Імя Езуса, пабудаваная Язэпам Шчытам у 1789 г. у Сушы.
Nasze Kościóły
Pod redakcja Ks. Jozafata Żyskara (1913)
Tom I, Część 3
Archidiecezja Mohylowska
Witebszczyzna