> Мінская вобласць > Мінскі раён > горад Мінск (Менск) > Бровар «Багемія»
Мінск (Менск). Бровар «Багемія»
Мінск (Менск). Бровар «Багемія»

Бровар «Багемія» | Мінск (Менск)

Год пабудовы (перабудовы): 1894
Каардынаты:
53° 54'55.11"N, 27° 33'42.05"E

Фотагалерэі

Выбраныя здымкі

Мінск (Менск). Бровар «Багемія»

Агульны выгляд. Падчас рэстаўрацыі 2005г. Фота © Viktar Kalinouski | Дата: 03.03.2005

Мінск (Менск). Бровар «Багемія»

Піўная бутэлька пач. 20 ст. заводу Лекерта Фота © К. Шастоўскі | Дата: 03.03.2005

Мінск (Менск). Бровар «Багемія»

Падчас рэстаўрацыі 2005г. Фота © Viktar Kalinouski | Дата: 03.03.2005

Піўзавод "Алiварыя"

Республіка Беларусь
220002, г.Мінск
вул. Кісялева, 30

Былыя назвы:
"Багемія"
(Завод у складзе акцыянернага таварыства "Багемія")
Завод Лекерта
Пiузавод г. Мiнск
Пiузавод "Беларусь"
Мiнскi пiузавод № 1
ААТ "Алiварыя"

Па архіўным звесткам завод адкрыты 29 студзеня 1864 года рашэннем Менскага губернскага праўлення, якое дазволіла менскай мяшчанцы Рохлі Фрумкінай на скрыжаванні Аляксандраўскай і Загараднай вуліц адкрыць драўляную піваварню. На гэтым месцы завод знаходзіцца да гэтага часу і з'яўляецца помнікам прамысловай архітэктуры XIX ст.

Праз некаторы час піваварню прыдбаў граф Чапскі, які грунтоўна мадэрнізаваў вытворчасць: устанавіў паравы кацел, правёў тэлефон, пабудаваў гасцініцу і іншыя адміністрацыйныя будынкі. Прадукцыя прадпрыемства была ўдастоена медаля і Ганаровай граматы на Усерасійскай і мастацкай выставе ў 1896 г. у Ніжнім Ноўгарадзе. Піва выпускалася па нямецкай рэцэптуры. Завод быў уключаны ў склад акцыянернага таварыства "Багемія".

У 1898 годзе Чапскі прадае завод аўстрыйскім купцам братам Лекертам, якія выраблялі піва аж да 1917 года. Гаспадары валодалі 4 чыгуначнымі вагонамі-лядоўнямі для перавозкі піва ў Вільню, Беласток, Бярэсце, Гародню, Бабруйск. Дзякуючы братам Лекертам з'явілася першая назва завода - Завод Лекерта. Пра гэты факт гавораць дайшоўшыя да нас дакументы, а таксама добра захаваныя бутэлькі тых часоў, якія знайшлі ў сутарэннях завода. Маркіроўка дадзеных бутэлек уяўляла сабой шкляны штамп, які быў нанесены на бутэльку і змяшчаў назву прадукта, інфармацыю пра ўладальніка і адрас прадпрыемства.

Па меры развіцця вытворчасці, у часы праўлення братоў Лекертаў, адбыліся змены ў афармленні бутэлек: адначасова са шклянымі штампамі сталі выкарыстоўваць папяровыя этыкеткі авальнай формы, на якіх была выява арла, які нясе ў кіпцюрах бочку. Гэты гандлёвы знак ў савецкія часы не выкарыстоўваўся, і толькі ў пачатку 90-х гадоў двадцатага стагоддзя ён зноў заняў свае месца.

У 1917 годзе завод быў нацыяналізаваны і стаў дзяржаўным прадпрыемствам. Пасля 2-й сусветнай вайны ён аказаўся адзіным з мала якіх уцалелых аб'ектаў у горадзе Менску. Выраб прадукцыі тут не спыняўся. 29.08.2003 з боку вул. Кісялева на будынку завода з-пад слоя фарбы выступіу надпіс на нямецкай мове "BRAUEREI MINSK" (піузавод Мінск). Гэта яшчэ раз дэманструе той гістарычны факт, што у час Вялікай Айчыннай вайны завод быу адным з нямногіх уцалелых аб'ектау у горадзе Мінску, нават у той час вытворчасць там не спынялася.

Піўзавод "Беларусь", такую ён меў тады назву, вырабляў тысячы дэкалітраў піва ў год. У савецкія часы, поруч з "агульнасаюзнай" маркай "Жыгулёўскае", піўзавод "Беларусь" вырабляў уласныя сорты піва: "Сакавіцкае", "Граф Чапскі", "Траецкае", "Аксамітнае". Этыкеткі таго перыяду ўяулялі сабой ярлык на рыльца бутэлькі.

Апошнія савецкія дзесяцігоддзі для завода былі надзвычай цяжкімі. Перспектыўным планам развіцця Мінхарчпрама БССР прадугледжвалася яго закрыццё, ні абсталяванне, ні тэхналогіі не абнаўляліся. У гэты час былі пабудаваны буйныя піваварныя заводы ў Дражні (Менск), Бабруйску, Рэчыцы. Завод увайшоў у аб'яднанне "Крыніца" і стаў неперспектыўным. Таму ва ўмовах пераходу эканомікі рэспублікі на рыначныя адносіны пазіцыі завода былі надта нявыгаднымі. Знос асноўных фондаў перавышаў 90%. Тым не меньш, калектыў прыняў адзіна магчымае для захавання лепшых традыцый беларускага піваварэння рашэнне аб акцыянераванні прадпрыемства.

У чэрвені 1994г. было атрымана пасведчанне аб рэгістрацыі адкрытага акцыянернага таварыства "Піўзавод Аліварыя". Вернуты дарэвалюцыйны гандлёвы знак - арол, які нясе бочку. Лагатып дапаўняе дата заснавання завода - 1864 год. З'явіліся новыя назвы сартоў піва. Некаторыя з іх былі прадыктаваныя гісторыяй самаго завода: "Лекерт-1", "Лекерт-2", іншыя захаваны: "Граф Чапскі", "Траецкае", "Мінскі Бровар".

Завод "Аліварыя" выпускае толькі не пастэрызаванае піва, якое, у адрозненні ад пастэрызаванага, цалкам захоўвае сваю пажыўную каштоўнасць. Дэвіз прадпрыемства - данесці прадукт сваёй працы да спажыўца ў "жывым", не пастэрызаваным выглядзе.

На прадпрыемстве працуюць кваліфікаваныя вопытныя кадры, півавары найвышэйшага ўзроўню. Працоўны стаж работнікаў на асноўных тэхналагічных аперацыях сёння складае 30-34 гады, яны захоўваюць і развіваюць лепшыя традыцыі піваварэння. У калектыве падтрымліваецца стаўленне да завода як да нацыянальнага набытку рэспублікі. Сёння ААТ "Піўзавод Аліварыя" вырабляе 7 сартоў піва, удастоенных 20 залатых, сярэбраных і бронзавых медалёў самых прэстыжных міжнародных выстаў і дэгустацый, распрацаваны рэцэптуры больш за 20 сартоў. Завод вырабіў у 2002 годзе 1927 тысяч дэкалітраў піва. У цяперашні час у адпаведнасці з генеральным планам развіцця ажыццяўляецца рэканструкцыя завода і мадэрнізацыя вытворчасці, якую намячаецца скончыць да 2005-2007 года.

Матэрыялы з сайту http://www.olivaria.com/history-by.html