Вязынка - фота і помнікі

Гісторыя Вязынкі

Вёска Вязынка знаходзіцца за 40 км на ПдУ ад Маладэчна, 38 км ад Менску. Чыгуначны прыпынак на лініі Менск — Маладэчна. 465 жыхароў, 195 двароў (1993).

Фальварак Вязынка Менскага павету да 1815 належаў графам Пшаздзэцкім, затым панам Замбрыцкім. У 1880—83 у Станіслава Замбрыцкага фальварак арандаваў Дамінік Луцэвіч, які пераехаў сюды з Паморшчыны. Станіслаў Замбрыцкі - беларускі краязнавец, фалькларыст, з сям'і беларускага шляхціца, будучы інвалідам здаваў свой фальварк у арэнду. У 1882 у Дамініка Луцэвіча тут нарадзіўся сын Іван, будучы паэт Янка Купала.

У 1909 у фальварку 4 двары, 26 жыхароў. У 1920—30-я гады тут жыла беларускі этнограф і фалькларыст А. I. Сьвіневіч, якая збірала народныя песні ў навакольлі, арганізоўвала ў Маладэчна, Радашкавічах, Вільні выставы беларускіх тканін і нацыянальнага адзеньня, даследавала творчасць А. Міцкевіча. 3 1920 у складзе Сярэдняй Літвы, з 1922 — Польшчы, у Маладэчанскім павету. 3 1939 у БССР.

У 1948 адкрыты філіял Літаратурнага музэя Я. Купалы. У 1970 265 жыхароў, 71 двор. У 1972 пад 90-годзьдзе з дня нараджэньня паэта пад назвай Вязынка аб'яднаныя ў адну вёску б. фальварак Вязынка, вёскі Верамейкі, Гурнавічы і Сяледчыкі. Вёска стала цэнтрам створанага купалаўскага мэмарыяльнага запаведніка «Вязынка». На яго тэрыторыі знаходзіцца хата, у якой нарадзіўся Я. Купала, хатка дваровых, помнік паэту, валуны з высечанымі радкамі ягоных вершаў, сажалка, крыніца, частка старога саду былога фальварку, дубовы гай, пасаджаны да 100-годдзя з дня нараджэння паэта, канцэртная эстрада, а таксама гарадзішча 2—5 стст.

Літ.
Г. А. Каханоўскі
Энцыкляпэдыя гісторыі Беларусі