Лісоўчыцы
Вёска Лісоўчыцы знаходзіцца ў Войскім сельсавеце, за 19 км на паўночны захад ад Камянца, 58 км ад Брэста. Паводле пісьмовых крыніц вёска вядома з канца 16 ст. Уваходзіла ў склад Берасцейскага павета і ваяводства ВКЛ, шляхецкая ўласнасць. Пасля 3-га падзелу Рэчы Паспалітай (1795) у Расійскай імперыі. У 1857 г. налічвалася 196 рэвізскіх душ. З 1860-х г. ў Войскай воласці Брэсцкага павета Гродзенскай губерні. У 1885 г. сяло Лісоўчыцы, 30 двароў, 289 жыхароў, царква. У 19 ст. на сродкі Суфчынскіх, ўладальнікаў суседняга маёнтка Русілы, пабудавана драўляная царква Святога Іаана Хрысціцеля. На мяжы ХІХ і ХХ стст. царква прыпісная да Троіцкага прыходу ў Войскай.
Рэшткі царквы Святога Іаана Хрысціцеля ў ЛісоўчыцахФота © Аляксандр Строкач
Паводле перапісу 1897 г. сяло, 48 двароў, 287 жыхароў, школа граматы, хлебазапасны магазін, 2 ветраныя млыны, 2 кузні, карчма, цагельны завод. У 1905 г. ў вёсцы 334 жыхары. Побач з вёскай аднайменныя маёнтак Гутоўскіх (504 дзесяцін зямлі), і фальварак Стрэмінскай і Тамашэўскай (97 дзесяцін).
У 1921-39 гг. вёска і вайсковая асада Лісоўчыцы ў складзе Войскай (з 18.04.1928 г. - Ратайчыцкай) гміны Брэсцкага павета Палескага ваяводства Польшчы. Перад вайной землі маёнтка Гутоўскіх былі парцэляваны і заселены асаднікамі. У 1940 г. — вёска, 270 жыхароў. З 12.10.1940 г. ў Войскім сельсавеце Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці БССР. У Другую сусветную вайну фашысты расстралялі 8 вяскоўцаў, 6 жыхароў былі вывезены на прымусовыя работы ў Германію, на франтах загінулі і прапалі без вестак 14 вяскоўцаў. У пасляваенныя гады дзейнічала пачатковая школа, 102 вучні ў 1948 г. З 16.7.1954 г. ў Агародніцкім сельсавеце. У 1960 г. ў вёсцы 281 жыхар. З 14.4.1964 г. зноў у Войскім сельсавеце. У 1970 г. — 249, у 2005 г. - 174 жыхара. У вёсцы захваліся рэшткі драўлянай царквы Іаана Хрысціцеля (19 ст.).
Крыніца:
Гарады і вёскі Беларусі, Энцыклапедыя, Том 4
БРЭСЦКАЯ ВОБЛАСЦЬ, кніга ІI
Мінск, «БЕЛАРУСКАЯ ЭНЦЫКЛАПЕДЫЯ», 2007