Wybrane zdjęcia
Kościół Św. Bartłomieja w Wilnie
Na wysokiej skarpie Wilenki, w dzielnicy Zarzecze, ukryty w podwórzu ulicy Zarzecznej stoi kościół Św. Bartłomieja. W XVII wieku był tu kościół drewniany; na jego miejscu w roku 1788 wzniesiono klasycystyczny, murowany. Poważnie ucierpiał podczas Powstania Kościuszkowskiego. Został odbudowany w 1824 roku według projektu Karola Podczaszyńskiego. W 1881 roku dobudowano wieżę-dzwonnicę.W czasach sowieckich nieczynny. Od odzyskania niepodległości znów funkcjonuje jako obiekt sakralny. Jest kościołem katolickiej wspólnoty białoruskiej Wilna. Klasycystyczny, ze spadzistym dachem. Dwukondygnacyjna wieżyczka przykryta niewielkim hełmem.
Na murze przed kościołem znajduje się wstrząsające malowidło, przypominające o wywiezionych i zamordowanych na wschodzie. Jego artystyczny wyraz jest podobny do warszawskiego pomnika „Poległym i Pomordowanym na Wschodzie”.
Z maleńkim kościołem Św. Bartłomieja związani są o.o. Kanonicy od Pokuty (Zakon Kanoników Regularnych od Pokuty pod wezwaniem Świętych Męczenników). Zakon rycerski, założony w pierwszej połowie XIII wieku; w Polsce od 1257. Pełnili tu posługę już w czasach drewnianego kościoła, być może aż do 1832 roku, do kasaty zakonu.
A.O.
Na podstawie:
Tomas Venclova, „Wilno”, R. Paknio Leidykla, Wilno 2001, 2002
Adam Dylewski, „Wilno po polsku” Wyd. Świat Książki, Warszawa 2007