Ракаў - фота і помнікі

Гісторыя Ракава

Ракаў знаходзіцца ў Валожынскім раёне Менскай вобласці, за 36 км на захад ад Менску, па шашы, што вядзе на Горадню й Вільню.

Ракаў вядомы з 14 ст., - уласнасьць вялікіх князёў літоўскіх. У розны час належаў Кежгайлам, Завішам, Сангушкам, Салагубам, Агінскім.
1465 - вялікі князь літоўскі й кароль польскі Казімер перадаў Ракаў Кежгайлам.
1550 - Ракаў - ўласнасьць Завішаў.
1568-1791 - Ракаў - мястэчка ў Менскім павеце ВКЛ.
2-ая палова 16 ст. - заснаваны кальвінскі збор.
1-ая палова 17 ст. - Ракаў ва ўласнасьці Сангушкаў, гандлёвы цэнтар, працавала друкарня.
1686 - заснаваны дамініканскі кляштар Сьв. Духа (фундацыя - Канстанцыя Сангушка з Сапегаў)
1701 - Кароль Рэчы Паспалітай Аўгуст II дараваў прывілей на 2 кірмашы ў год. Пачаўся хуткі эканамічны ўздым. Праз Ракаў праходзяць 2 гасьцінцы: Менск-Першаі-Валожын-Ашмяны, Ракаў-Вялейка
1702 - Казімер Сангушка заснаваў базыльянскі манастыр.
1742 - Кляштар Сьв. Духа зьнішчаны пад час пажару, але адбудаваны ізноў.
з 1793 - у складзе Расейскай імпэрыі
1794 - за ўдзел у паўстаньні Ракаў канфіскаваны у Сангушкаў і перададзены расейскаму ген.-фэльдмаршалу Салтыкову.
з 1801 - мястэчка, цэнтар воласьці Менскага павету. Вядомы ганчарным промыслам (посуд, цацкі).
1804 - Салтыкоў прадаў Ракаў Зьдзяхоўскім.
1824 - мясцовымі вернікамі пабудаваныя драўляны касьцёл і капліца.
1830 - змуравана прымогілкавая капліца Сьв. Ганны.
1835 - кляштар Сьв. Духа зачынены, а касьцёл аддадзены пад праваслаўную царкву.
1839 - зьліквідаваны базыльянскі манастыр, царква перададзена праваслаўным. Багатая бібліятэка і архіў, што знаходзіліся пры манастыру разрабаваныя. Манастырскі шпіталь зачынены.
1843 - пабудаваныя майстэрні сельскагаспадарчых машынаў (веялкі, малатарні, сячкарні інш.), якія добра разыходзіліся ў Менскім, а таксама ў Пскоўскім, Пецярбурскім паветах. 2 млыны, цагельня, піваварня.
1859 - 1501 жыхароў.
1873 - у Заслаўі (17 км. ад Ракаву) пракладзена чыгунка, што спрыяе эканамічнаму разьвіцьцю мястэчка. Пракладзены гасьцінец да Радашковічаў
1897 - 3641 жыхароў, зь якіх 59,5% іудзеяў, 27,9% каталікоў, 12% праваслаўных. кан. 19 - пач. 20 ст. - Ракаў належыць Марыяну Зьдзяхоўскаму, прафэсару Кракаўскага і Віленскага ўнівэрсітэтаў. У гэты час у сядзібе Зьдзяхоўскага зьбіраліся вядомыя літаратары й музыканты. Эліза Ажэшка называла Ракаў "Паўночнымі Атэнамі". Марыян Зьдзяхоўскі перапісваўся з Лявом Таўстым. Сёньня маляўнічыя руіны былой паштовай станцыі, куды прыходзілі ад Таўстога лісты вельмі шануюцца мясцовымі "абарыгенамі".
1905 - 740 дамоў
1906 - змураваны неагатычны касьцёл Найсьв. Дзевы Марыі
пач. 20 ст. - некалькі млыноў, касьцёл Сьв. Духа, капліца Сьв. Ганны (1850), царква, праваслаўная прымогілкавая капліца, каталіцкая і праваслаўная пачатковыя школы, паштовая станцыя і тэляграф, аптэка. Бліжэйшы доктар - у Заслаўі.
1921 - 3323 жыхароў
1921-39 - мястэчка ў складзе Польшчы, цэнтар гміны Маладэчанскага павету Віленскага ваяводзтва, за 1,5 км ад савецкай мяжы, што спрыяла вялікаму эканамічнаму ўздыму. У гэты час Ракаў зьяўляўся улюблёным мейсцам усіх кантрабандыстаў, шпіёнаў з абодвух бакоў, адчыняліся рэстарацыі, публічныя дамы.
са сьнежня 1939 - у складзе БССР.
Пад час 2 сусьветнай вайны зьнішчана больш за 2000 жыхароў.

Сёньня Ракаў зьяўляецца адміністрацыйным і культурным цэнтрам курортнай зоны, што абьядноўвае некалькі санаторыяў, рэспубліканскі навукова-дасьледчы інстытут радыяцыйнай мэдыцыны, дом адпачынку Саюза пісьменнікаў, а таксама каля дзесяці іншых дамоў адпачынку і дзіцячых лагераў. Ракаў мае добра развітую інфраструктуру: сярэдняя школа, бальніца, пошта, сельскі савет, лясніцтва, аўтастанцыя, прамкамбінат і інш. арганізацыі і ўстановы, якія робяць мястэчка цэнтрам шырокага навакольля. У суботу й нядзелю цэнтрам усёй акругі становіцца Ракаўскі базар, на які зьяжджаюцца з бліжэйшых і дальніх вёсак, а таксама з Менску. Побач з Ракавам, за 3 км, знаходзіцца Навапольскі сельгастэхнікум, што мае некалькі соцень навучэнцаў. Зьберагліся Праабражэнская царква, капліца Сьв. Ганны, касьцёл Найсьв. Дзевы Марыі, гарадзішча культуры штрыхаванай керамікі.